Polimorfizm białek zapasowych ziarna w odmianach pszenżyta wpisanych do rejestru w Republice Czech

Tomáš Vyhnánek

int.office@mendelu.cz
Mendel University of Agriculture and Forestry in Brno, Czech Republic (Czechia)

Jan Bednář


Mendel University of Agriculture and Forestry in Brno, Czech Republic (Czechia)

Władysław Kadłubiec


The Agriculture University of Wrocław, Poland (Poland)

Abstrakt

Analizowano polimorfizm białek zapasowych w 11 odmianach pszenżyta w Republice Czech, wykorzystując metodę PAGE ISTA (ISTA, 1999) i SDS PAGE (Laemmli, 1970). Ocena polimorfizmu białek zapasowych pozwoliła na zróżnicowanie indywidualnych odmian pszenżyta ze zbiorów uzyskanych w roku 2002 i 2003. Opierając się na współczynniku podobieństw (według Dice) wykryto, równolegle z genotypami, genotypy ze spektrum prolamin siostrzanych ze zróżnicowanym procentem uczestnictwa w poszczególnych latach. Jednolite spektrum zostało wykryte w następujących odmianach: Disco, Kolor, Lamberto, Marko, Presto, Sekundo, Ticino i Tricolor, natomiast odmiany Kitaro i Modus były formami dwuliniowymi. W 2003 roku trzy linie prolamin siostrzanych pojawiły się w odmianie Gabo, a w roku 2004 tylko dwie. W 2003 roku 5% domieszki obcego genotypu wykryto w odmianie Marko. Typowy w przypadku nieznanego genotypu był gliadin blok Gld 1B3, który jest markerem translokacji pszenno-żytniej T1BL.1RS. Prolaminy białek z ziarna pszenżyta są odpowiednie do wykrycia różnorodności genetycznej i oszacowania odmianowej autentyczności, a także czystości w próbkach ziaren pszenżyta zarejestrowanych w Republice Czech. W odmianach pszenżyta: Presto, Sekundo, Tricolor, Ticino, Gabo, wykryto allele Glu 1A2* i Glu 1B 7+8. W odmianach Kitaro, Marko i Disco stwierdzono allele Glu 1A1, Glu 1B 7+8. Heterogeniczny skład 1/2* w locus Glu 1A został wykryty w odmianach Kitaro i Sekundo (dwa ziarna w 2003 roku). W odmianach Kolor i Lamberto wykryto podjednostki HMW takie jak: Glu 1 A0 i Glu 1 B 7+8. Jedynie w odmianie Modus stwierdzono allele Glu 1A0 i Glu 1B 6+8.

Instytucje finansujące

Dofinansowane przez Czeską Fundację Naukową, projekt nr 521/03/P173

Słowa kluczowe:

białko zapasowe, elektroforeza, odmiana, pszenżyto, X Triticosecale Wittmack

Amiour N., Bouguennec A., Marcoz C., Sourdille P., Bourgoin M., Khelifi D., Branlad G. 2002. Diversity of seven glutenin and secalin loci within triticale cultivars grown in Europe. Euphytica 123: 295 — 305. DOI: https://doi.org/10.1023/A:1015092613786
Google Scholar

Černý J., Šašek A. 1996. Bílkovinné signální geny pšenice obecné. ÚZPI, Praha: 62 s.
Google Scholar

Černý J., Šašek A. 1998. Metodiky pro zemědělskou praxi. Stanovení odrůdové pravosti pšenice a ječmene elektroforézou genetických markerů. ÚZPI, Praha: 60 s.
Google Scholar

Chloupek O. 2000. Genetická diverzita, šlechtění a semenářství, Academia: 311 s.
Google Scholar

ISTA — International Rules for Seed Testing. 1999. Chap. VIII. Verification of species and cultivars: 41 — 43 and 252 — 254.
Google Scholar

Koch G. 1998. Comparison of the efficiency of biochemical and molecular marker methods for the description of genetic diversity. Proc. symposium on the utilisation of genetic resources, Gatersleben: 49 — 54.
Google Scholar

Laemmli V. K. 1970. Cleavage of structural proteins during assembly of the head bacteriopha. Nature, 227: 680 — 685. DOI: https://doi.org/10.1038/227680a0
Google Scholar

Metakovsky E. V., Branlard G. 1998. Genetic diversity of French common wheat germplasm based on gliadin alleles. Theoretical and Applied Genetics 96: 209 — 218. DOI: https://doi.org/10.1007/s001220050729
Google Scholar

Metakovsky E. V., Gomes M., Vazquez J. F., Carrillo J. M. 2000. High genetic diversity of Spanish common wheat as judged from gliadins alleles. Plant Breeding 119: 37 — 42. DOI: https://doi.org/10.1046/j.1439-0523.2000.00450.x
Google Scholar

Payne P. I., Lawrence G. J. 1983. Catalogue of alleles for the complex gene loci, Glu-A1, Glu-B1 and Glu-D1, which code for high-molecular-weight subunits of glutenin in hexaploid wheat. Cereal Research Communications, 11: 29 — 35.
Google Scholar

Starovičová M., Gálová Z., Knoblochová H. 2003. Identification of glutenin markers in cultivars of three wheat species. Czech Journal of Genetics and Plant Breeding 39: 51 — 58. DOI: https://doi.org/10.17221/3719-CJGPB
Google Scholar

Šašek A., Černý J., Sýkorová S., Bradová J. 2000. Inovované katalogy bílkoviných genetických markerů pšenice seté a ječmene. ÚZPI, Praha: 51 s.
Google Scholar

Vyhnánek T., Bednář J. 2000. Analysing the efficiency of the genesis gametocide in triticale (X Triticosecale Wittmack). Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis, Agricultura (82), 206: 293 — 298.
Google Scholar

Vyhnánek T., Bednář J. 2003. Detection of the varietal purity in sample of harvested wheat and triticale grains by prolamin marker. Plant, Soil and Environment 49: 95 — 98. DOI: https://doi.org/10.17221/4096-PSE
Google Scholar


Opublikowane
09/29/2006

Cited By / Share

Vyhnánek , T., Bednář , J. i Kadłubiec, W. (2006) „Polimorfizm białek zapasowych ziarna w odmianach pszenżyta wpisanych do rejestru w Republice Czech”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (240/241), s. 133–139. doi: 10.37317/biul-2006-0043.

Autorzy

Tomáš Vyhnánek  
int.office@mendelu.cz
Mendel University of Agriculture and Forestry in Brno, Czech Republic Czechia

Autorzy

Jan Bednář  

Mendel University of Agriculture and Forestry in Brno, Czech Republic Czechia

Autorzy

Władysław Kadłubiec 

The Agriculture University of Wrocław, Poland Poland

Statystyki

Abstract views: 23
PDF downloads: 9


Licencja

Prawa autorskie (c) 2006 Tomáš Vyhnánek , Jan Bednář , Władysław Kadłubiec

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>