Metoda Dumasa alternatywną metodą oznaczania białka w produktach roślinnych — badania porównawcze z metodą Kjeldahla

Kinga Myszka

k.myszka@ihar.edu.pl
Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Beata Kamińska


Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Anna Fraś


Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Magdalena Ploch


Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Danuta Boros


Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Abstrakt

Wzrastające wymagania jakościowe dotyczące znajomości zawartości białka w różnych surowcach roślinnych jak również w żywności i paszach spowodowały szersze użycie metody Dumasa, która jest metodą nawet starszą niż powszechnie od lat stosowana metoda Kjeldahla. Celem badań było porównanie wyników zawartości białka w 138 próbkach ziarna trzech rodzajów zbóż, pszenicy, owsa i jęczmienia oraz 4 próbkach śruty rzepakowej i jednej sojowej, wyprodukowanych w warunkach polskich, uzyskanych tymi dwiema metodami standardowymi. Stwierdzono wysoką korelację między wynikami otrzymanymi metodą Dumasa i Kjeldahla, wynosząca 0,9983 dla całego materiału badawczego. Wyniki uzyskane metodą Dumasa były średnio o 0,46 jednostki procentowej wyższe, aniżeli te otrzymane metodą Kjeldahla, co stanowiło 2,4%, jednakże różnice pomiędzy metodami zależały od rodzaju badanego produktu roślinnego. Stwierdzone wysokie korelacje między wynikami otrzymanymi tymi dwiema metodami wskazują, iż metoda Dumasa z powodzeniem może być stosowana, jako metoda alternatywna do badania ziarna zbóż, śruty rzepakowej i sojowej, na zawartość białka. 


Słowa kluczowe:

azot ogólny, metoda Dumasa, metoda Kjeldahla, śruta rzepakowa, śruta sojowa, ziarno zbóż

Agencja Rynku Rolnego. http://www.arr.gov.pl
Google Scholar

AOAC. 1995. Official methods of analysis of the association of official analytical chemists, 16th ed. AOAC, Arlington, method 990.03 (Dumas).
Google Scholar

AOAC. 1995. Official methods of analysis of the association of official analytical chemists, 16th ed. AOAC, Arlington, method 925.10 (Kjeldahl).
Google Scholar

Baca E., Gołębiewski T. 1997. Nowe spojrzenie na wskaźniki warunkujące wartość technologiczną jęczmienia i słodu browarnego. Przem. Ferm. Owoc. Warz. 10: 18 — 22.
Google Scholar

Beljkaš B., Matić J., Milovanović I., Jovanov P., Mišan A., Šarić L. 2010. Rapid method for determination of protein content in cereals and oilseeds: validation, measurement uncertainty and comparison with the Kjeldahl method. Accred. Qual. Assur. 15: 555 — 561.
Google Scholar

Dumas, J. B. A. 1831. Procedes de l´analyse organic , Ann. Chim. Phys. 247: 198 — 213.
Google Scholar

Daun J.K., DeClercq D.R.. 1994. Comparison of combustion and Kjeldahl methods for determination of nitrogen in oilseeds. J. Amer. Oil Chem. Soc. 71 (10): 1069 — 1072.
Google Scholar

Gąsiorowski H. (red.). 2004. Pszenica. Chemia i Technologia. PWRiL, Poznań.
Google Scholar

Gizzi G., Givens D. I. 2004. Variability in feed composition and its impact on animal production. In: Assessing quality and safety of animal feeds. FAO Animal production and health, nr 160: 39 — 54.
Google Scholar

Hanczakowski P. 2001. Rośliny jako źródła białka. Podrozdział „Składniki pokarmowe i antyodżywcze występujące w roślinach” autor.: Honczakowski, Koreleski i Wolski. Monografia wydana przez Instytut Zootechniki, Kraków — Balice: 11 — 19.
Google Scholar

Jung S., Rickert D. A., Deak N. A., Aldin E. D., Recknor J., Johnson L. A., Murphy P. A. 2003. Comparison of Kjeldahl and Dumas methods for determining protein contents of soybean products. J. Am. Oil Chem. Soc. 80 (12): 1169 — 1173.
Google Scholar

Kjeldahl J. Z. 1883. A new method for the determination of nitrogen in organic bodies. Analytical Chemistry 22: 366 — 382.
Google Scholar

Klockiewicz-Kamińska E. 2005. Metody oceny wartości browarnej i klasyfikacja jakościowa odmian jęczmienia. COBORU Słupia Wielka.
Google Scholar

Krotz L, Cicerci E, Giazzi G. 2008. Protein determination in cereals and seeds. Food Quality 15 (4): 37–39.
Google Scholar

Leeson S., Atteh J. O., Summers J. D. 1987. The replacement value of canola meal for soybean meal in poultry diets. Can J. Anim. Sci. 65: 151 — 158.
Google Scholar

Marco A., Rubio R., Compano R., Casals I. 2002. Comparison of the Kjeldahl method and a combustion method for total nitrogen determination in animal feed. Talanta 57 (5): 1019 — 1026.
Google Scholar

Meller E. L., Bimbo A. P., Barlow S. M. Sheridan B. 2007. Repeatability and reproducibility of determination of the nitrogen content of fishmeal by the combustion (Dumas) method and comparison with the Kjeldahl method: Interlaboratory study. J. AOAC International 90 (1): 6 — 21.
Google Scholar

Möller J. 2009. Kjeldahl — still going strong. In: Focus 33: 14 — 16.
Google Scholar

Normy żywienia drobiu. 1996. Praca zbiorowa pod red. S. Smulikowskiej. Wyd. IFŻZ im. J. Kielanowskiego PAN, Jabłona.
Google Scholar

Rakowska M. 1978. Propozycje standaryzacji metod analitycznych i biologicznych do oceny materiału roślinnego w pracach nad selekcją nowych odmian roślin uprawnych o podwyższonej zawartości i jakości białka. Biul. IHAR 133: 97 — 114.
Google Scholar

Saint-Denis T., Goupy J. 2004. Optimization of a nitrogen analyser based on the Dumas method. Analytica Chimica Acta 515(1): 191 — 198.
Google Scholar

Simonne AH, Simonne EH, Eitenmiller RR, Mills HA, Cresman III CP.1997. Could the Dumas method replace the Kjeldahl digestion for nitrogen and crude protein determinations in foods? J. Sci. Food Agric. 73:39–45.
Google Scholar

Shewry P. R., 2007. Improving the protein content and composition of cereal grain. J. Cereal Sci. 46: 239–250.
Google Scholar

Watson M. E., Galliher T. L. 2001. Comparison of Dumas and Kjeldahl methods with automatic analyser on agricultural samples under routine rapid analysis conditions. Commun. Soil Sci. Plant Anal. 32: 2007 — 2019.
Google Scholar

Wiles P. G., Gray I. K., Kissling R. C. 1998. Routine analysis of proteins by Kjeldahl and Dumas methods: review and interlaboratory study using dairy products. J. AOAC International, 81: 620 — 632.
Google Scholar

Williams P., Sobering D., Antoniszyn J. 1998. Protein testing methods. In: Fowler D.B., Geddes W.E., Johnston A.M, Preston K.R. (eds.) Wheat protein production and marketing. Proc. of the Wheat Protein Symposium. 9–10 March 1998.Univ. Extension Press. Univ. of Saskatchewan, Saskatoon, Canada: 37 — 47.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
09/30/2011

Cited By / Share

Myszka, K. (2011) „Metoda Dumasa alternatywną metodą oznaczania białka w produktach roślinnych — badania porównawcze z metodą Kjeldahla”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (260/261), s. 155–161. doi: 10.37317/biul-2011-0031.

Autorzy

Kinga Myszka 
k.myszka@ihar.edu.pl
Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Beata Kamińska 

Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Anna Fraś 

Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Magdalena Ploch 

Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Danuta Boros 

Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Statystyki

Abstract views: 148
PDF downloads: 110


Licencja

Prawa autorskie (c) 2011 Kinga Myszka, Beata Kamińska, Anna Fraś, Magdalena Ploch, Danuta Boros

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora

1 2 3 > >>