Badanie pozostałości linuronu i MCPA w glebie i roślinach ziemniaka

Mariusz Kucharski

iung@iung.pulawy.pl
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy w Puławach (Poland)

Janusz Urbanowicz


IHAR w Radzikowie, Zakład Nasiennictwa i Ochrony Ziemniaka w Boninie (Poland)

Abstrakt

Celem prowadzonych badań była ocena stężenia pozostałości linuronu i MCPA w glebie, liściach i bulwach ziemniaka. Badania prowadzono w latach 2005–2007 na plantacjach ziemniaka, na 2 odmianach różniących się stopniem wczesności (odmiana bardzo wczesna – Drop i średnio późna — Bryza). Na poletkach doświadczalnych, przed wschodami roślin ziemniaka stosowano herbicyd Linurex 500 SC (s.a. linuron) w dawce 2,0 l/ha i Chwastox Extra 300 SL (s.a. MCPA) — 4,0 l/ha. Próby gleby, liści i bulw ziemniaka pobierano w czasie zbioru. Pozostałości linuronu i MCPA oznaczano techniką wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detektorem UV. Stężenia pozostałości MCPA i linuronu wykrywane w glebie były istotnie wyższe w porównaniu do tych, które oznaczono w bulwach ziemniaka. W żadnej z analizowanych próbek bulw ziemniaka, niezależnie od wczesności odmiany, nie stwierdzono przekroczeń wartości dopuszczalnych (NPD). We wszystkich analizowanych próbkach gleby, liści i bulw ziemniaka stwierdzono statystycznie istotny wzrost poziomu pozostałości linuronu i MCPA dla odmiany Drop zbieranej wcześniej.


Słowa kluczowe:

gleba, herbicydy, linuron, pozostałości, ziemniak, MCPA

Bayer E. M., Brown H. H., Duffy M. J. 1987. Sulfonylurea herbicide soil relations. In: Proc. British Crop Protection Conference – Weeds. Brighton, UK: 531 — 540.
Google Scholar

Dąbrowski J., Nowacka A., Martinek B., Walorczyk S., Drożdżyński D., Schwarz K., Kudła M., Gierschendorf Z., Chmielewska E., Barylska E., Ziółkowski A., Giza I., Murawska M., Sztwiertnia U., Morzycka B., Sadło S., Rupar J., Langowska B., Michel M. 2001. Obraz skażeń pozostałościami chemicznych środków ochrony roślin upraw rolniczych w Polsce w latach 1996-2000. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 41 (1): 95 — 109.
Google Scholar

Domaradzki K., Kucharski M. 2006. Wpływ sposobu ochrony plantacji na skuteczność chwastobójczą, plonowanie oraz poziom pozostałości w korzeniu buraka cukrowego. Pam. Puł., 142: 65 — 74.
Google Scholar

Gnusowski B., Nowacka A., Giza I., Sztwiertnia U., Łozowicka B., Kaczyński P., Szpyrka E., Rupar J., Rogozińska K., Kuźmenko A., Sadło S. 2007. Kontrola pozostałości środków ochrony roślin w paszach pochodzenia roślinnego w roku 2006. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 47 (4): 38 — 41.
Google Scholar

Gruczek T. 1980. Wpływ niektórych czynników agrotechnicznych na efektywność działania Afalonu w uprawie ziemniaków. Ziemniak 1980: 79 — 112.
Google Scholar

Kostowska B., Kramer H., Piasecka-Grzeszek A. 1982. Wpływ terminu stosowania preparatu Cresopur na pozostałosci benazoliny w glebie i rzepaku. Pam. Puł. 78: 179 — 188.
Google Scholar

Kucharski M., Sadowski. J. 2003. Pozostałości herbicydów w materiale roślinnym i glebie w Polsce na tle norm krajów Unii Europejskiej. Pam. Puł. 132: 253 — 261.
Google Scholar

Kucharski M., Badowski M. 2005. Pozostałości herbicydów w glebie i nasionach gorczycy białej (Sinapis alba). Rośliny Oleiste/Oilseed Crops XXVII:89 — 94.
Google Scholar

Kucharski M. 2007. Pozostałości herbicydów w płodach rolnych – Badania monitoringowe z lat 1993-2006. W: Materiały VII Ogólnopolskiej Konferencji „Racjonalna Technika Ochrony Roślin“, IOR Poznań: 45 — 50.
Google Scholar

Menne H.J., Berger B.M. 2001: Influence of straw management, nitrogen fertilization and dosage rates on the dissipation of five sulfonylureas in soil. Weed Research 41 (3): 229 — 244.
Google Scholar

Polska Norma — PN-78/R-04011. 1978. Materiał roślinny i gleba. Pobieranie próbek do ilościowego oznaczania pozostałości pestycydów. Wyd. Norm, Warszawa.
Google Scholar

Polska Norma — PN-83/R-04012. 1983. Materiał roślinny. Pobieranie próbek do analiz chemicznych. Wyd. Norm, Warszawa.
Google Scholar

Polska Norma — PN-R-04111. 1997. Oznaczanie pozostałości herbicydów. Substancja aktywna – pochodne kwasów fenoksyalkanokarboksylowych. Wyd. Norm, Warszawa.
Google Scholar

Polska Norma — PN-R-04123. 1997. Oznaczanie pozostałości herbicydów. Substancja aktywna – pochodne fenylomocznika. Wyd. Norm, Warszawa.
Google Scholar

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie Najwyższych Dopuszczalnych Poziomów Pozostałości w produktach spożywczych i na ich powierzchni (Dz. U. Nr 85, poz. 801, z późn. zm. z dnia 16 kwietnia 2004).
Google Scholar

Sadowski J., Kucharski M. 2006. Monitoring pozostałości herbicydów stosowanych w uprawie zbóż w wodach na terenach rolniczych. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 46 (1): 520 — 526.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
06/30/2008

Cited By / Share

Kucharski, M. i Urbanowicz, J. (2008) „Badanie pozostałości linuronu i MCPA w glebie i roślinach ziemniaka”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (248), s. 61–66. doi: 10.37317/biul-2008-0058.

Autorzy

Mariusz Kucharski 
iung@iung.pulawy.pl
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy w Puławach Poland

Autorzy

Janusz Urbanowicz 

IHAR w Radzikowie, Zakład Nasiennictwa i Ochrony Ziemniaka w Boninie Poland

Statystyki

Abstract views: 76
PDF downloads: 83


Licencja

Prawa autorskie (c) 2008 Mariusz Kucharski, Janusz Urbanowicz

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>