Metoda wskaźnikowej oceny postępu hodowlanego wnoszonego przez odmiany roślin uprawnych

Franciszek Rudnicki

biuro.dziekana.wrib@pbs.edu.pl
Katedra Podstaw Produkcji Roślinnej i Doświadczalnictwa, Uniwersytet Technologiczno — Przyrodniczy w Bydgoszczy (Poland)

Abstrakt

Praca zawiera propozycję nowej metody oceny postępu hodowlanego wnoszonego przez poszczególne odmiany rośliny uprawnej. Ocena polega na wyznaczeniu wskaźników postępu na podstawie danych z wieloletnich doświadczeń odmianowych. Wyznaczane są wskaźniki: PHO — postępu hodowlanego wnoszonego przez poszczególne odmiany pod względem danej cechy; UPHO — użytecznego postępu hodowlanego wnoszonego przez poszczególne odmiany pod względem danej cechy; UTO — użytecznej trwałości odmiany; WOC — wartości użytkowej odmiany. Przyjęto, że odmiana wnosi postęp jeśli wartość danej cechy tej odmiany, w 4 pierwszych latach jej badania, jest większa (korzystniejsza) niż wartość tej cechy u najlepszej odmiany starszej, wśród odmian badanych, w tych samych 4 latach. Odmiana wnosi postęp użyteczny gospodarczo, pod względem danej cechy gdy, w 4 pierwszych latach jej badania, jest lepsza od średniej wartości tej cechy u odmian starszych. Jako użytecznie trwałą przyjęto odmianę, która w latach jej użytkowania (badań) jest lepsza, pod względem danej cechy, od średniej wartości tej cechy u wszystkich odmian (starszych i nowszych) w porównywalnych latach. Wskaźnik UTO pozwala także oszacować liczbę lat trwałości odmiany. Wskaźnik wartości użytkowej odmiany (WOC) jest średnią wskaźników PHO, UPHO i UTO. Wskaźniki mogą być wyznaczane dla każdej cechy, której wartości są mierzalne i cecha ta ma znaczenie gospodarcze. Wskaźniki wyliczone dla różnych cech rośliny uprawnej są porównywalne jeśli dane pochodzą z tych samych doświadczeń i lat.


Słowa kluczowe:

postęp hodowlany, odmiana, ocena wskaźnikowa, metoda

Arseniuk E., Krzymuski J., Martyniak J., Oleksiak T. 2003. Historia hodowli i nasiennictwa na ziemiach polskich. Wyd. ProDruk, Poznań.
Google Scholar

Duczmal K. W. 2003. Wykorzystanie postępu odmianowego w krajowym rolnictwie. Post. Nauk Rol. 6: 105 — 113.
Google Scholar

Feyerherm A. M., Paulsen G. M., Sebaugh J. L. 1984. Contribution of genetic improvement to recent wheat field increases in the USA. Agronomy J. 76: 985 — 990.
Google Scholar

Kaczyński L. 2011. Pszenica ozima. Ocena postępu hodowlanego dokonanego w Polsce w XX wieku. Część 1. Wiad. Odmianozn., z. 87, COBORU Słupia Wielka.
Google Scholar

Kamasa J. 1986. Postęp odmianowy ziemniaka w Polsce. Wiad. Odmianozn., z. 18, COBORU Słupia Wielka.
Google Scholar

Krzymuski J. 1989. Potencjalna i rzeczywista efektywność postępu biologicznego w produkcji zbóż w Polsce. Biul. IHAR, 171–172: 29 — 38.
Google Scholar

Krzymuski J. 1991 a. Postęp odmianowy w produkcji zbóż w Polsce. Cz. I - VI. Biul. IHAR 177: 3 — 8.
Google Scholar

Krzymuski J. 1991 b. Postęp w hodowli odmian i jego wykorzystanie w produkcji. Cz. I. Zboża, okopowe, oleiste. Biul. IHAR 180: 65 — 73.
Google Scholar

Krzymuski J., Laudański Z. 1996. Ilościowe wskaźniki postępu genetycznego pszenicy ozimej i żyta. Biul. IHAR 200: 47 — 52.
Google Scholar

Krzymuski J., Laudański Z., Oleksiak T. 1993. Metody oceny postępu genetycznego. Zesz. Nauk. AR Wrocław, 223: 49 — 56.
Google Scholar

Mackay I., Horwell A., Garner J., White J., Mckee J., Philpott H. 2011. Reanalyses of the historical series of UK variety trials to quantify the contributions of genetic and environmental factors to trends and variability in yield over time. Theor. Appl. Gen. 122 (1): 225 — 238.
Google Scholar

Malepszy S. 2004. Rola postępu biologicznego w produkcji roślinnej. Post. Nauk Rol. 3: 53 — 63.
Google Scholar

Mańkowski D. 2009. Postęp biologiczny w hodowli, nasiennictwie i produkcji ziemniaka w Polsce. Cz. I. Przegląd ilościowych metod oceny postępu hodowlanego i odmianowego. Biul. IHAR 251:153 — 173.
Google Scholar

Oleksiak T. 2002. Efekty hodowli pszenicy ozimej. I. Zmiany potencjału plonowania odmian. Biul. IHAR 223/224: 67 — 75.
Google Scholar

Oleksiak T., Mańkowski D. R., Laudański Z. 2004. Metoda oceny postępu hodowlanego w warunkach produkcyjnych. Colloquium Biometr. 34 a: 109 — 121.
Google Scholar

Rudnicki F. 2014 a. Postęp hodowlany pszenżyta ozimego w latach 1982–2012. I. Plon i niektóre cechy ziarna. Biul. IHAR 273: 17 — 33.
Google Scholar

Rudnicki F. 2014 b. Postęp hodowlany pszenżyta ozimego w latach 1982–2012. II. Odporność na czynniki biotyczne i abiotyczne. Biul. IHAR 273: 35 — 53.
Google Scholar

Runowski H. 1997. Postęp biologiczny w rolnictwie. Wyd. SGGW, Warszawa.
Google Scholar

Silvey V. 1986. The contribution of new varieties to cereal yields in England and Wales between 1947 and 1983. J. Natn. Inst. Agric. Bot. 17: 155 — 168.
Google Scholar

Szymczyk R. 1973. Ruch odmianowy i próba oceny postępu w hodowli jęczmienia jarego w Polsce w latach 1956–1971. Biul. Oceny Odmian 4:113 — 123.
Google Scholar

Szymczyk R. 2004. Efektywność hodowli roślin i jej znaczenie dla produkcji rolniczej. Wiad. Odmianozn., z. 79, COBORU Słupia Wielka.
Google Scholar

Szymczyk R. 2006. Odmianoznawstwo i ocena odmian. PWRiL, Poznań.
Google Scholar

Trethowan R. M., van Ginkel M., Rajaram S. 2002. Progress in breeding wheat for field and adaptation In global drought affected environments. Crop Sci. 42: 1441 — 1446.
Google Scholar

Ustun A., Allen F. L., English B. C. 2001. Genetic progress in soybean of the U.S. Midsouth. Crop Sci. 41: 993 — 998.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
09/30/2014

Cited By / Share

Rudnicki, F. (2014) „Metoda wskaźnikowej oceny postępu hodowlanego wnoszonego przez odmiany roślin uprawnych”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (273), s. 3–15. doi: 10.37317/biul-2014-0015.

Autorzy

Franciszek Rudnicki 
biuro.dziekana.wrib@pbs.edu.pl
Katedra Podstaw Produkcji Roślinnej i Doświadczalnictwa, Uniwersytet Technologiczno — Przyrodniczy w Bydgoszczy Poland

Statystyki

Abstract views: 90
PDF downloads: 79


Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Franciszek Rudnicko

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.