Wpływ intensywności użytkowania runi na zadarnienie nowo obsianego użytku zielonego

Jacek Sikora

sekretariat.RN@pbs.edu.pl
Katedra Łąkarstwa, Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy (Poland)

Abstrakt

Celem badań była ocena zwarcia runi odnowionego użytku zielonego obsianego mieszankami trawiasto-koniczynowymi, które zgodnie z założeniem metodycznym użytkowano 4 i 6-kośnie. Badania prowadzono w latach 1999-2001 w dolinie Noteci na zdegradowanym pastwisku położonym na glebie murszastej. Poletka o powierzchni 6 m 2 obsiano 5 września 1998 roku 6 mieszankami różniącymi się dominantem. Rolę gatunku dominującego (30%) pełniły odmiany lub ród kostrzewy łąkowej: Skra, Pasja, Justa, BAH 197 oraz odmiany kupkówki pospolitej: Amera i Astera. Pozostałe komponenty w mieszankach stanowiły odmiany następujących gatunków: tymotka łąkowa Kaba (10%), życica trwała Argona (10%), kostrzewa czerwona Atra (15%), koniczyna biała Rawo (20%) i koniczyna łąkowa Karo (15%). Zwarcie runi użytku zielonego w istotny sposób warunkowane było intensywnością użytkowania. Lepiej zadarniały powierzchnię mieszanki koszone częściej (6-razy) w porównaniu do mieszanek koszonych 4-krotnie. W okresie prowadzenia badań ruń mieszanek, w których dominowała kupkówka pospolita była bardziej rozluźniona w porównaniu do runi mieszanek z kostrzewą łąkową, w których dominowała życica trwała.


Słowa kluczowe:

kostrzewa łąkowa, kupkówka pospolita, mieszanki, skład botaniczny, użytkowanie, zadarnienie

Baryła R. 1996. Renowacja trwałych łąk i pastwisk w siedliskach grądowych ze szczególnym uwzględnieniem podsiewu. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 442: 23 — 30.
Google Scholar

Baryła R. 1997. Dynamika zmian składu gatunkowego mieszanek łąkowych na glebie torfowo — murszowej w warunkach wieloletniego użytkowania. Ann. UMCS vol. LII. 20 s. E: 163 — 169.
Google Scholar

Baryła R., Sawicki J., Grzegorczyk S. 1994. Podsiew jako metoda renowacji zdegradowanych runi użytków zielonych. Ogólnopol. Konf. Łąk. nt. „Kierunki rozwoju łąkarstwa”. SGGW Warszawa: 13 — 24.
Google Scholar

Domański P., Urbaniak K., Czeladzka M. 1998. Metodyka badań wartości gospodarczej odmian (WGO) roślin uprawnych. Trawy pastewne. COBORU Słupia Wielka: 1 — 38.
Google Scholar

Grabarczyk S. 1975. Melioracje rolne. W: Podstawy agrotechniki. Pr. zbior. pod red. W. Niewiadomskiego. PWR i L, Warszawa: 77 — 31.
Google Scholar

Grabowski K., Nowicki J. 1991. Metody renowacji łąki trwałej w warunkach Żuław Wiślanych. RPBR 28 pt. „Doskonalenie technologii i organizacji produkcji rolniczej na Żuławach”. IMUZ Falenty. AR-T Olsztyn: 55 — 64.
Google Scholar

Goliński P. 1996. Zakładanie użytków zielonych a trwałość łąk. Rocz. AR Poznań CCLXXXIV: 65 — 84.
Google Scholar

Goliński P. 1999. Zmiany ilościowe i jakościowe w runi łąk wywołane ich renowacją metodą pełnej uprawy w warunkach zróżnicowanej ilości wysiewu nasion. Łąkarstwo w Polsce. 2: 41 — 50.
Google Scholar

Kiryluk A. 2001. Wpływ nawożenia mineralnego i poziomu wody gruntowej na plonowanie i skład florystyczny łąk murszowiskowych. Pam. Puł. 125: 65 — 73.
Google Scholar

Kochanowska-Bukowska Z. 1993. Porównanie produkcyjności dziewięciu odmian kupkówki pospolitej. Zesz. Nauk. AT-R Bydgoszcz, 181, rol. 33: 105 — 114.
Google Scholar

Kochanowska-Bukowska Z., Łyszczarz R. 1997. Ocena gospodarcza odmian i rodów Festuca pratensis Huds., Festuca arundinacea Schreb., Festuca rubra L. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 451: 197 — 204.
Google Scholar

Kozłowska T., Szymczak R. 2001. Charakterystyka i wartość gospodarcza łąk murszowiskowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 479: 155 — 161.
Google Scholar

Lewicka E. 1994. Ocena holenderskich i polskich odmian Lolium perenne L., Phleum pratense L., Festuca pratensis Huds. w użytkowaniu kośnym i symulowanym pastwiskowym w trzecim roku po wysiewie. Ogólnopol. Konf. Łąk. nt. „Kierunki rozwoju łąkarstwa”. SGGW Warszawa: 246 — 255.
Google Scholar

Lutyńska R. 1993. Prace hodowlane i badania nad gatunkami traw z rodzaju Festuca L. Biul. IHAR 188: 5 — 12.
Google Scholar

Łyszczarz R. 1993: Rolnicza ocena wybranych gatunków i odmian traw w zróżnicowanych warunkach siedliskowych Pradoliny Środkowej Wisły. Rozprawy 60, AT-R Bydgoszcz: 1 — 66.
Google Scholar

Rudnicki F. 1991. Doświadczalnictwo rolnicze. Praca zbiorowa pod red. F. Rudnickiego. AT-R, Bydgoszcz: 43 — 46.
Google Scholar

Rutkowska B., Lewicka E. 1991. Trwałość i plonowanie wybranych gatunków i odmian traw w naturalnych siedliskach łąkowych. Biul. Oc. Odm. 23: 41 — 50.
Google Scholar

Sawicki B. 1999. Ocena ekotypów Festuca pratensis Huds. na podstawie cech morfologicznych i biologicznych. Łąkarstwo w Polsce 2: 135 — 143.
Google Scholar

Sawicki B., Krawczyk S. 1999. Rezultaty renowacji łąk trwałych metodą uprawy powierzchniowej. Ann. UMCS v. LIV. 11 s. E: 89 — 96.
Google Scholar

Szoszkiewicz J., Zbierska J., Madziar Z., Biniaś J., Śmiłowski J. 1992. Produktywność i trwałość wybranych odmian traw pastewnych w warunkach klimatycznych wielkopolski. Rocz. AR Poznań CCXXXII: 17 — 23.
Google Scholar

Wolski K. 2001. Wpływ różnych sposobów renowacji na plonowanie i wartość pokarmową runi łąkowej. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 479: 287 — 295.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
03/30/2007

Cited By / Share

Sikora, J. (2007) „Wpływ intensywności użytkowania runi na zadarnienie nowo obsianego użytku zielonego”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (243), s. 133–140. doi: 10.37317/biul-2007-0077.

Autorzy

Jacek Sikora 
sekretariat.RN@pbs.edu.pl
Katedra Łąkarstwa, Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy Poland

Statystyki

Abstract views: 38
PDF downloads: 28


Licencja

Prawa autorskie (c) 2007 Jacek Sikora

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.