Patotypy Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. występujące na terenie Polski

Elżbieta Malinowska

e.malinowska@ihar.edu.pl
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie Oddział Bydgoszcz, Pracownia Chorób i Szkodników Kwarantannowych Ziemniaka (Poland)

Janina Butrymowicz


Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Centralne Laboratorium, Warszawa (Poland)

Abstrakt

W latach powojennych rak ziemniaka powodowany przez Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. stanowił w Polsce poważny problem. W ramach zwalczania choroby, od 1955 roku do rejestracji i uprawy na terenie kraju dopuszczone są wyłącznie odmiany ziemniaka odporne na patotyp 1(D1) S. endobioticum. W rezultacie, od początku lat 60. na terenie kraju nie stwierdza się występowania nowych ognisk choroby powodowanych przez ten patotyp, natomiast w latach 1961 i 1965 wykryto ogniska dwóch innych patotypów, które oznaczono jako 2(Ch1) i 3(M1). W latach 1968–1999, w badaniach laboratoryjnych przeprowadzonych metodą Glynne-Lemmerzahla oraz polowych, z zastosowaniem metody Spieckermanna, zbadano łącznie wirulencję ponad 700 izolatów grzyba pochodzących z nowo wykrywanych ognisk raka ziemniaka. Wszystkie ogniska powodowane były przez jeden z wcześniej zidentyfikowanych patotypów: 2(Ch1) lub 3(M1). Spośród testowanych odmian ziemniaka podatne na obydwa patotypy były: Ackersegen, Amsel, Bałtyk, Blanik, Deodara, Desiree, Fortuna (stara), Giewont, Irmgard, Maxilla, Nova, Sissi, Tomensa, Ultimus, Universal i Xenia. Odmiana Saphir wykazała odporność na patotypy 1(D1) i 2(Ch1), natomiast ulegała porażeniu przez patotyp 3(M1). W wyniku porównania uzyskanych wyników z danymi odnośnie wirulencji 8 europejskich patotypów stwierdzono, że żaden z polskich patotypów nie jest identyczny z patotypami zidentyfikowanymi w krajach Europy Zachodniej.


Słowa kluczowe:

Synchytrium endobioticum, rak ziemniaka, patotypy, wirulencja

Biuletyn Kwarantanny i Ochrony Roślin. 1957. Ministerstwo Rolnictwa. Departament Kwarantanny i Ochrony Roślin. Warszawa, Nr 1: 10 — 22.
Google Scholar

Braun H. 1942. Biologische Spezialisierung bei Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. (Vorläufige Mitteilung). Zeit. Pflanzenkrankheiten und Pflanzenschutz 52: 481 — 486.
Google Scholar

Browning I. A. 1995. A comparison of laboratory and field reactions of a range of potato cultivars to infection by Synchytrium endobioticum. Potato Research 38: 273 — 281.
Google Scholar

EPPO 1977. First report on Working Party on Potato Wart Disease. EPPO Publications, Series C, No. 50, EPPO, Paris.
Google Scholar

EPPO 2004. EPPO Standards PM 7/28(1) Diagnostic protocol for Synchytrium endobioticum. Bulletin OEPP/EPPO Bulletin 34, 213 — 218.
Google Scholar

EU 1969. Council Directive 69/464 on control of potato wart disease. Official Journal of the European Communities No. L323/1: 561 — 562.
Google Scholar

Glynne M. D. 1925. Infection experiments with wart disease of potatoes Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. Ann. Appl. Biol. 13: 34 — 60.
Google Scholar

Hampson M. C. 1993. History, biology and control of potato wart disease in Canada. Can. J. Plant Pathol. 15: 223 — 244.
Google Scholar

Hehl R., Faurie E., Hesselbach J., Salamini F., Whitham S., Baker B., Gebhardt C. 1999. TMV resistance gene N homologues are linked to Synchytrium endobioticum resistance in potato. Theor. Appl. Genet. 98: 379 — 386.
Google Scholar

Hendriks H., Pieters R. 1998. Wart disease in the Netherlands. Annual Report 1997 of the Diagnostic Centre, Plant Protection Service, Wageningen, the Netherlands. Verslagen en Mededelingen van de Plantenziektenkundige Dienst 193: 88 — 91.
Google Scholar

Hey A. 1959. Die Kartoffelkrebsforschung in der Deutschen Demokratischen Republik und ihre praktische Auswertung. Sbornik CSAZV Rostlinna Vyroba, 6: 59 — 68.
Google Scholar

Hille M. 1965. Die Beurteilung von Kartoffelsorten hinsichtlich ihres Verhaltens gegenüber Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc., dem Erreger des Kartoffelkrebses. Nachrichtenblatt des Deutschen Pflanzenschutzdienstes 17: 137 — 142.
Google Scholar

Lemmerzahl J. 1930. Beiträge zur Bekämpfung des Kartoffelkrebses. Phytopathol. Z. 2: 257 — 320.
Google Scholar

Langerfeld E., Stachewicz H. 1994. Assessment of varietal reactions to potato wart (Synchytrium endobioticum) in Germany. EPPO Bulletin 24: 793 — 798.
Google Scholar

Langerfeld E., Stachewicz H., Rintelen J. 1994. Pathotypes of Synchytrium endobioticum in Germany. EPPO Bulletin 24: 799 — 804.
Google Scholar

Malec K. 1974. Z badań nad powstawaniem nowych, bardziej wirulentnych biotypów grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. Biul. Inst. Ziemn. 14: 131 — 136.
Google Scholar

Malec K. 1980. Metodyka badań rakoodporności materiałów hodowlanych ziemniaka, stosowana w Samodzielnej Pracowni Badania Odporności na Choroby i Szkodniki Kwarantannowe Ziemniaka. Biul. Inst. Ziemn. 25: 125 — 139.
Google Scholar

Malec K. 1981. Biotypy grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. w Polsce. Instytut Ziemniaka w Boninie (maszynopis): 1 — 38.
Google Scholar

Malec K. 1983. Rak ziemniaka — [Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.]. Bonin 1983: 1 — 25.
Google Scholar

Melnik P.A. 1998. Wart disease of potato, Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. EPPO Technical document No. 1032, Paris.
Google Scholar

Potoček J., Krajičkova K., Klabzubova S., Krejcar Z., Hnizdil M., Novak F., Perlova V. 1991. Identification of new Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. pathotypes in Czech Republic. Ochr. Rostl. 27: 191 — 205.
Google Scholar

Putnam M. L., Sindermann A. B. 1994. Eradication of potato wart disease from Maryland. Am. Potato J. 71: 743 — 747.
Google Scholar

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 sierpnia 2004r. w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzeniania się grzyba Synchytrium endobioticum. Dz.U. z dnia 24 sierpnia 2004.
Google Scholar

Smith I. M., McNamara D. G., Scott P. R., Holderness M., Burgess B. 1997. Quarantine pests for Europe. Second edition. Data sheets on quarantine pests for the European Union and for the EPPO. CAB International, Wallingford.
Google Scholar

Spieckermann A., Kothoff P. 1924. Die Prüfung von Kartoffeln auf Krebsfetigkeit. Dtsch. Landwirts. Press 51: 114 — 115.
Google Scholar

Stachewicz H. 1980. Identifizierung von Pathotypen des Kartoffelkrebserregers Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.- mit Hilfe von Testsorten. Arch. Phytopathol. u. Pflanzenschutz.16: 1 — 11
Google Scholar

Stefan K., Malinowska E. 2000. Metodyka badania odporności materiałów hodowlanych ziemniaka na raka, mątwika ziemniaczanego i mątwika agresywnego. Ziemniak Polski. 1: 26 — 30.
Google Scholar

Ullrich J. 1959. Die physiologische Spezialisierung von Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. in der Bundesrepublik. Sbornik CSAZV Rostlinna Vyroba, 6: 111 — 116.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
03/30/2007

Cited By / Share

Malinowska, E. i Butrymowicz, J. (2007) „Patotypy Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. występujące na terenie Polski”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (243), s. 205–217. doi: 10.37317/biul-2007-0085.

Autorzy

Elżbieta Malinowska 
e.malinowska@ihar.edu.pl
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie Oddział Bydgoszcz, Pracownia Chorób i Szkodników Kwarantannowych Ziemniaka Poland

Autorzy

Janina Butrymowicz 

Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Centralne Laboratorium, Warszawa Poland

Statystyki

Abstract views: 137
PDF downloads: 31


Licencja

Prawa autorskie (c) 2007 Elżbieta Malinowska, Janina Butrymowicz

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.