Reakcja dwóch odmian prosa na nawożenie azotowe
Barbara Chrzanowska-Drożdż
iaipr@upwr.edu.plKatedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (Poland)
Krzysztof Kaczmarek
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (Poland)
Abstrakt
W Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice koło Wrocławia zbadano wpływ nawożenia azotem na cechy struktury oraz wysokość i jakość plonów ziarna dwóch odmian prosa zwyczajnego. Doświadczenie dwuczynnikowe założono w układzie "split-plot” w czterech powtórzeniach. Badanymi czynnikami w kolejności były: I-odmiany prosa zwyczajnego: Gierczyckie i Jagna, II-poziomy nawożenia azotem: 0, 30, 60, 90 kg N·ha-1. Odmiana Jagna w dwóch latach badań plonowała wyżej niż odmiana Gierczyckie. Odmiana Gierczyckie w porównaniu z odmianą Jagna charakteryzowała się krótszym, średnio o 12 dni okresem wegetacji. O wyższym plonowaniu prosa w 2003 roku względem 2004 roku decydowała między innymi wyższa suma temperatur okresu wegetacji i wyższa liczba ziaren w wiesze, co znalazło potwierdzenie w ich masie. Istotny przyrost plonu ziarna prosa następował do dawki 60 kg N·ha-1, po czym przy dawce 90 kg N·ha-1 uległ istotnemu obniżeniu. Nie wykazano współdziałania odmiany z nawożeniem azotowym na poziom plonowania prosa. Odmiana Gierczyckie w porównaniu z odmianą Jagna charakteryzowała się istotnie wyższą liczbą wiech z jednostki powierzchni i dłuższą wiechą oraz istotnie niższą masą 1000 ziaren i liczbą ziaren w wiesze. W odniesieniu do najważniejszych cech struktury plonu wykazano współdziałanie odmian z nawożeniem azotem. Zawartość białka w ziarnie prosa była zbliżona u obydwu odmian i wzrastała istotnie w miarę podwyższania dawek azotu, osiągając najwyższą wartość (12,6%) przy dawce 90 kg N·ha-1. Odmiana Gierczyckie w zestawieniu z odmianą Jagna charakteryzowała się istotnie wyższą o 5,1% zawartością włókna surowego oraz niższą o 5,6% bezazotowych związków wyciągowych. Poziomy nawożenia azotem nie różnicowały zawartości podstawowych składników mineralnych w ziarnie prosa, natomiast większe zróżnicowanie dotyczyło odmian i lat badań.
Słowa kluczowe:
nawożenie azotem, odmiana, plon, proso, skład chemiczny, struktura plonuBibliografia
Agdag M., Nelson L., Baltensperger D., Lyon D., Kachman S. 2001. Row spacing affects grain yield and other agronomic characters of proso millet. Communications in Soil Science and Plant Analysis 32: 13 — 14.
Google Scholar
COBORU. 2006. Lista opisowa odmian. COBORU, Słupia Wielka.
Google Scholar
Hołubowicz-Kliza G. 2006.Uprawa prosa. IUNG— PIB, Puławy:11.
Google Scholar
Kaznowski L. 1965. Szczegółowa Uprawa Roślin. PWRiL, Warszawa: 225 — 231.
Google Scholar
Kornilov A. 1960. Proso. Moskwa.
Google Scholar
Lysov W. N. 1968. Proso. Kolos, Leningrad.
Google Scholar
Mazurek J. Jaskiewicz B., Klupczyński Z. 1999. Plonowanie i jakość ziarna pszenicy jarej w zależności od techniki nawożenia azotem. Pam. Puł. 118: 257 — 261.
Google Scholar
Nieróbca P. 1996. Technologia uprawy prosa. Mat. Szkol. IUNG Puławy, 43: 1 — 13.
Google Scholar
Pala J., Tokarska M., Ziemińska J. 1999. Proso — zboże zapomniane. Nowoczesne Rol. 5: 10 — 11.
Google Scholar
Pudełko J., Małecka I., Pitalnik J. 1996. Możliwości zwalczania chwastów w uprawie prosa perłowego. Post. Ochr. Rośl. 36, 2: 311 — 313.
Google Scholar
Ruszkowski M. 1974. Proso. PWRiL, Warszawa.
Google Scholar
Ruszkowski M. 1993. Zasady uprawy, nawożenia i pielęgnacji prosa. Agrochemia nr 5: 18 — 19.
Google Scholar
Songin H. 2003. Proso. W: Szczegółowa Uprawa Roślin. Jasińska Z., Kotecki A. (red.). AR, Wrocław.
Google Scholar
Szreder G. 1999. Zasady uprawy prosa. Agrochemia nr 5: 44 — 46.
Google Scholar
Autorzy
Barbara Chrzanowska-Drożdżiaipr@upwr.edu.pl
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Poland
Autorzy
Krzysztof KaczmarekKatedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Poland
Statystyki
Abstract views: 100PDF downloads: 36
Licencja
Prawa autorskie (c) 2007 Barbara Chrzanowska-Drożdż, Krzysztof Kaczmarek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:
- Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
- Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
- Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
- Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
- Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
- Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
- Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.
Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:
- Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
- Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
- Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
- Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
- Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.
Inne teksty tego samego autora
- Radosław Spychaj, Zygmunt Gil, Barbara Chrzanowska-Drożdż, Wartość technologiczna ziarna ozimej pszenicy twardej odmiany Komnata w zależności od sposobu chemicznej ochrony roślin , Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin: Nr 262 (2011): Wydanie regularne