Genetyczne zróżnicowanie białek zapasowych kilkunastu odmian pszenżyta ozimego (X Triticosecale Wittmack)
Miłosz Smolik
dziekanat.wksir@zut.edu.plZakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie (Poland)
Danuta Rzepka-Plevneš
Zakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie (Poland)
Katarzyna Grys
Zakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie (Poland)
Abstrakt
Celem niniejszej pracy było określenie genetycznego polimorfizmu 15 odmian pszenżyta (Dagro, Moniko, Salvo, Fidelio, Lamberto, Pronto, Kitaro, Woltario, Tevo, Disco, Moreno, Presto, Prego, Chrono, Lasko) w oparciu technikę SDS-PAGE. Na otrzymanych dla wymienionych odmian pszenżyta elektroforegramach obserwowano od 19 (Presto) do 27 (Salvo, Fidelio i Lamberto) prążków białkowych. Ich masa wahała się od 105,8 do 18,4 kDa. W zależności od masy zaliczono je do czterech frakcji białkowych: HMW, , 75, 40 o masach odpowiednio: 100, 100 — 75, 75 — 40 i < 40 kDa. We frakcji białek najcięższych — HMW, u większości odmian stwierdzono obecność 2 polipeptydów o masie 105,8 i 101 kDa. Wyjątek stanowiły odmiany: Dagro, Lamberto i Kitaro, u których w omawianej frakcji białek wykazano obecność 1 polipeptydu o masie 101 kDa. We frakcji białek ω wykazano obecność od 1 (Kitaro) do 6 (odmiana Lamberto) prążków białkowych. Polimorficznymi okazały się prążki o masie: 99,2; 95,09; 87,9; 83,44 i 81,6 kDa. Obserwowano je bowiem na elektroforegramach w różnych układach. Frakcja białek γ75 liczyła od 7 do 9 prążków o masie od 74,9 do 41,9 kDa. Polimorficznymi okazały się polipeptydy: 72,31; 70; 68,8 i 65,11 kDa. Najlżejsza frakcja białek zapasowych γ40 liczyła od 9 do 12 prążków białkowych o masie od 39,6 do 18,4 kDa. Analiza drzewa podobieństwa filogenetycznego wykazała, że badane odmiany pszenżyta były do siebie podobne w zakresie od 73,7 do 93,6%. Podzielono je przy tym na 5 różnych grup podobieństw genetycznych.
Słowa kluczowe:
gliadyny, odmiany, polimorfizm, pszenżyto, SDS-PAGEBibliografia
Drzewiecki J. 1997. Ocena tożsamości roślin rolniczych na podstawie nasion i siewek — stan obecny i nowe kierunki. Biul. IHAR 203: 13 — 21.
Google Scholar
Hegde V., S., Singhal N., C. 2000. Identification and cluster analysis of Indian bread wheat varieties by acid PAGE of gliadin marker. Plant Varieties and Seeds 13: 1 — 9.
Google Scholar
Hsam S. L., K., Schickle H., Westermeier R., Zeller F.J. 1993. Identification of cultivars of crop species by polyacrylamide electrophoresis. Monatsschrift für Bauwissenschaft 46: 86 — 94.
Google Scholar
Igrejas G., Guedes-Pinto H., Carnide V., Branlard G. 1999. Seed storage protein in triticale varieties commonly grown in Portugal. Plant Breeding, 118: 303 — 306.
DOI: https://doi.org/10.1046/j.1439-0523.1999.00379.x
Google Scholar
Marczewski W. 1995. Markery molekularne w genetyce i hodowli roślin. Postępy Biochemii. 41 (4): 237 — 243.
Google Scholar
Rzepka-Plevneš D., Smolik M. 2003. Polymorphism of the storage proteins in rye cultivars and populations selected for tolerance to nutrient deficiency. Plant Breed. Seed Sci. 48 (2/2): 49 — 59.
Google Scholar
Rzepka-Plevneš D., Smolik M., Krupa M. 2003. Zmienność elektroforetyczna białek zapasowych różnych odmian pszenżyta (X Triticosecale Wittmack). Biul. IHAR 226/227/1: 181 — 189.
Google Scholar
Rzepka-Plevneš D., Smolik M., Lebiecka K. 2004. Polimorfizm białek zapasowych wybranych form żyta (Secale sp.) określony techniką SDS-PAGE. Biul. IHAR 231:247 — 253.
Google Scholar
Smolik M., Rzepka-Plevneš D. 2003. Ocena zmienności genetycznej linii wsobnych i mieszańcowości żyta metodą SDS-PAGE. Biul. IHAR 226/227/2: 309 — 317.
Google Scholar
Sozinov A.A. 1987. Blocks of cereal storage proteins as genetic markers. Vavilov Institute of Cereal Genetics, USSR Academy of Science, Moscow
Google Scholar
Waga J. 1987. Białka gliadynowe i ich rola w hodowli pszenic. Biul. IHAR 164: 181 – 188.
Google Scholar
Waga J. 1991. Zróżnicowanie frakcji białek gliadynowych u wybranych form pszenicy ozimej i jarej. Hod. Rośl. Aklim. 35: 59 — 63.
Google Scholar
Waga J. 2000. Syntetyczna metoda klasyfikacji białek gliadynowych. Biul. IHAR 215: 35 — 61.
Google Scholar
Westermeier R. (ed.) 1997. Electrophoresis in practice. VCH Verlagsgesellschaft mBH.
Google Scholar
Autorzy
Miłosz Smolikdziekanat.wksir@zut.edu.pl
Zakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie Poland
Autorzy
Danuta Rzepka-PlevnešZakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie Poland
Autorzy
Katarzyna GrysZakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza w Szczecinie Poland
Statystyki
Abstract views: 59PDF downloads: 25
Licencja
Prawa autorskie (c) 2005 Miłosz Smolik, Danuta Rzepka-Plevneš, Katarzyna Grys
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:
- Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
- Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
- Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
- Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
- Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
- Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
- Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.
Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:
- Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
- Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
- Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
- Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
- Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.
Inne teksty tego samego autora
- Miłosz Smolik, Danuta Rzepka-Plevneš, Ocena zmienności genetycznej linii wsobnych i mieszańcowości żyta metodą SDS-PAGE , Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin: Nr 226/227 (2003): Wydanie regularne
- Agata Markowska, Danuta Rzepka-Plevneš, Zmienność białek zapasowych i cech morfologicznych wybranych dzikich gatunków żyta (Secale sp.) , Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin: Nr 236 (2005): Wydanie regularne
- Danuta Rzepka-Plevneš, Miłosz Smolik, Karolina Lebiecka, Polimorfizm białek zapasowych wybranych form żyta (Secale sp.) określony techniką SDS-PAGE , Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin: Nr 231 (2004): Wydanie regularne
- Danuta Rzepka-Plevneš, Miłosz Smolik, Marcelina Krupa, Zmienność elektroforetyczna białek zapasowych różnych odmian pszenżyta (X Triticosecale Wittmack) , Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin: Nr 226/227 (2003): Wydanie regularne
