Wykorzystanie kultury pylnikowej w celu polepszenia odporności na fuzariozę lnu włóknistego (Linum ustatissimum L.)

Grażyna Mańkowska

sekretariat@iwnirz.pl
Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań (Poland)

Iwona Rutkowska-Krause


Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań (Poland)

Aleksandra Luwańska


Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań (Poland)

Karolina Wielgus


Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań (Poland)

Joanna Makowiecka


Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań (Poland)

Abstrakt

Jedną z najpoważniejszych chorób występujących na plantacjach lnu włóknistego jest fuzarioza wywoływana przez grzyb z rodzaju Fusarium. Przy silnym stopniu porażenia uprawy lnu przez fuzariozę plon słomy może obniżyć się do 60%, nasion do 80%. W kulturach pylnikowych włóknistego (Linum ustatissimum L.) otrzymano regeneranty, u których przeprowadzono obserwacje dziedziczenia odporności na fuzariozę w pokoleniach R2–R4. W tym celu założono wazonowe i polowe doświadczenia prowokacyjne. Jako inokulum infekcyjne użyto następujące gatunki grzybów: Fusarium oxysporum f.lini, Fusarium avenaceum, Fusarium culmorum, Fusarium gibbosum, Fusarium sambucinum i Fusarium poa. Dla odmiany Alba, średnio wrażliwej na fuzariozę, otrzymano linie regenerantów odpornych na tę chorobę. Najlepszą okazała się linia regeneranta Alba 1000, u której obliczono 88 % roślin zdrowych w wazonowym doświadczeniu prowokacyjnym, natomiast w testach polowych zawsze uzyskiwała ocenę 9, ponieważ na poletku występowały tylko rośliny zdrowe.


Słowa kluczowe:

inokulacja, odporność na fuzariozę, regeneranty lnu

Andruszewska A., Dryjańska M. 1988. Wpływ preparatów zawierających mikroelementy na porażenie lnu przez fuzariozę. Roczniki Nauk Rolniczych, seria E, T. 18, Z. 1: 207 — 213.
Google Scholar

Andruszewska A. 2006. Występowanie i zwalczanie chorób. Poradnik plantatora lnu włóknistego, IWN: 37 — 44.
Google Scholar

Czyżewska S., Zarzycka H. 2001. Z badań nad patogenicznością grzybów z rodzaju Fusarium występujących na lnie (Linum usitatissimum L.). Prace Nauk. Inst. Ochr. Roślin, PWRiL 10 (2): 87 — 116.
Google Scholar

Chawla H.S., Wenzel G. 1987. In vitro selection for fusaric acid resistant barley plants, Plant Breeding, 1987, 99: 159 — 163.
Google Scholar

EL-Kazzaz A. A., Ashour A. M. A. 2004. Genetically resistant cucumber plants to wilt pathogen via tissue cultures, Egypt. J. Phytopathol. 32: 1 — 10.
Google Scholar

Heimann St. 1983. Len włóknisty i konopie — metodyka prowadzenia doświadczeń odmianowych COBORU Słupia Wielka.
Google Scholar

Rutkowska-Krause I., Mańkowska G., Łukaszewicz M., Szopa J. 2003. Regeneration of flax (Linum usitatissimum L.) plants from anther culture and somatic tissue with increased resistance to Fusarium oxysporum, Plant Cell Rep. 22: 110 — 116.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
09/30/2011

Cited By / Share

Mańkowska, G. (2011) „Wykorzystanie kultury pylnikowej w celu polepszenia odporności na fuzariozę lnu włóknistego (Linum ustatissimum L.)”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (260/261), s. 333–339. doi: 10.37317/biul-2011-0047.

Autorzy

Grażyna Mańkowska 
sekretariat@iwnirz.pl
Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań Poland

Autorzy

Iwona Rutkowska-Krause 

Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań Poland

Autorzy

Aleksandra Luwańska 

Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań Poland

Autorzy

Karolina Wielgus 

Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań Poland

Autorzy

Joanna Makowiecka 

Zakład Biotechnologii, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań Poland

Statystyki

Abstract views: 467
PDF downloads: 39


Licencja

Prawa autorskie (c) 2012 Grażyna Mańkowska, Iwona Rutkowska-Krause, Aleksandra Luwańska, Karolina Wielgus, Joanna Makowiecka

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.