Analiza genetyczna kilku cech ilościowych związanych z regeneracją lnianki siewnej (Camelina sativa L.) w warunkach kultur in vitro

Tadeusz Łyuczkiewicz

agro@up.poznan.pl
Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu (Poland)

Jerzy Nawracała


Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu (Poland)

Małgorzata Strybe


Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu (Poland)

Karolina Satkiewicz


Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu (Poland)

Abstrakt

Sześć zróżnicowanych genotypów lnianki siewnej (Camelina sativa L), pochodzących z kolekcji europejskich skrzyżowano diallelicznie (typ II Griffinga). Z roślin mieszańców F1 oraz rodziców, wyszczepiono na pożywkę indukującą regenerację roślin (MS + 1mg/l BAP) eksplantaty liścieniowo-hypokotylowe. Po ośmiu tygodniach kultury oceniano masę wytworzonej tkanki kalusowej i zregenerowanych części roślin, liczbę zregenerowanych pędów, długość pędów i liczbę liści na pędach. Obliczenia wykonano programem DGH2 (Kala i in., 1996). Stwierdzono, że regeneracja roślin przebiegała drogą organogenezy pośredniej. Z jednego eksplantatu zregenerowało średnio od 2,8 do 5,8 pędów, najwięcej z mieszańców kombinacji krzyżówkowej linia 4 × linia 13. Najdłuższe były pędy zregenerowane z eksplantatów linii 15 (4,3 cm). Ocena GCA wykazała, że linia 15 zwiększała w mieszańcach długość zregenerowanych pędów, linia 13 zwiększała istotnie liczbę liści na pędzie, natomiast linia 9 zmniejszała masę kalusa i zregenerowanych części rośliny. Odziedzi¬czalność w szerokim sensie i wąskim sensie była bardzo niska — dla długości pędów wynosiła odpowiednio 0,57 i 0,04 oraz dla liczby liści na pędach 0,38 i 0,15. Istotne efekty dominowania wykazano dla długości pędu.


Słowa kluczowe:

lnianka, kultury in vitro, ogólna zdolność kombinacyjna, odziedziczalność

Ekiz H., Konzak C. F. 1994. Preliminary diallel analysis of anther culture response in wheat (Triticum aestivum L.). Plant Breed. 113: 47 — 52. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1439-0523.1994.tb00700.x
Google Scholar

Griffing B. 1956. Concept of general and specific combining ability in relation to diallel crossing system. Aust. J. Biol. Sci. 9: 463 — 492. DOI: https://doi.org/10.1071/BI9560463
Google Scholar

Imuta I., Kikuchi F., Namai H., Ukai Y. 1991. Diallel analysis of callus formation ability in anther culture of rice. Jpn. J. Breed. 41: 153 — 162. DOI: https://doi.org/10.1270/jsbbs1951.41.153
Google Scholar

Kala R., Chudzik H., Dobek A., Kiełczewska H. 1996 DGH2.
Google Scholar

Kielly G. A., Bowley S. R. 1997. Quantitative genetic analysis of in vitro callus proliferation in alfalfa. Can. J. Plant Sci. 77 (2): 225 — 229. DOI: https://doi.org/10.4141/P96-001
Google Scholar

Krzymański J. 1961. Chromatograficzne określenie zmian składu kwasów tłuszczowych oleju rzepakowego i lniankowego w wyniku ozimizacji. Hod. Rośl. Aklim. T. 5 Z. 6: 799 — 807.
Google Scholar

Matter K., Jinks J. L. 1982. Biometrical genetics. 3rd ed. Chapman and Hall, London. DOI: https://doi.org/10.1007/978-1-4899-3406-2
Google Scholar

Murashige T., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiol. Plant. 15: 473 — 497. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1399-3054.1962.tb08052.x
Google Scholar

Roy P. K., Maloo S. R. 2001. Diallel study on some in vitro callus traits of soybean (Glycine max (L.) Merrill). J. Genet. Breed. 55 (4): 357 — 362.
Google Scholar

Sparrow P., Townsend T., Morgan C., Dale P., Arthur A., Irwin J. 2004. Genetic analysis of in vitro shoot regeneration from cotyledonary petioles of Brassica oleracea. Theor. Appl. Genet. 108 (7): 1249 — 1255. DOI: https://doi.org/10.1007/s00122-003-1539-y
Google Scholar

Zandecka-Dziubak J. 2000. Regeneracja roślin Camelina sativa L. w kulturach in vitro. Praca doktorska. AR w Poznaniu.
Google Scholar

Zandecka-Dziubak J., Łuczkiewicz T. 1999. Regeneracja pędów z segmentów hypokotylowych lnianki siewnej Camelina sativa L. w kulturach in vitro. Rośliny Oleiste. Oilseed Crops, XX (2): 631 — 636.
Google Scholar

Zandecka-Dziubak J., Łuczkiewicz T. 2000 Efektywność embriogenezy somatycznej w kulturach in vitro lnianki siewnej (Camelina sativa L.). Rośliny Oleiste. Oilseed Crops, XXI (2): 615 — 620.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
12/31/2006

Cited By / Share

Łyuczkiewicz, T. (2006) „Analiza genetyczna kilku cech ilościowych związanych z regeneracją lnianki siewnej (Camelina sativa L.) w warunkach kultur in vitro”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (242), s. 261–266. doi: 10.37317/biul-2006-0025.

Autorzy

Tadeusz Łyuczkiewicz 
agro@up.poznan.pl
Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu Poland

Autorzy

Jerzy Nawracała 

Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu Poland

Autorzy

Małgorzata Strybe 

Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu Poland

Autorzy

Karolina Satkiewicz 

Katedra Genetyki i Hodowli Roślin, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu Poland

Statystyki

Abstract views: 11
PDF downloads: 3


Licencja

Prawa autorskie (c) 2006 Tadeusz Łyuczkiewicz, Jerzy Nawracała, Małgorzata Strybe, Karolina Satkiewicz

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora