Genetyczno-statystyczne parametry dziedziczenia cech użytkowych żyta ozimego (Secale sereale L.)

Tadeusz Śmiałowski

zhsmialo@cyf-kr.edu.pl
Zakład Oceny Jakości i Metod Hodowli Zbóż, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Krakowie (Poland)

Stanisław Węgrzyn


Zakład Oceny Jakości i Metod Hodowli Zbóż, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Krakowie (Poland)

Abstrakt

Badano epistatyczny, dominujący i addytywny sposób działania genów kontrolujących dziedziczenie 12 cech: wysokość roślin, masę ziaren z kłosa, liczbę ziarna z kłosa, liczbę kłosów z poletka, długość kłosa, długość dokłosia, masę 1000 ziaren, ciężar hektolitra, rdzę brunatną, plon ziarna z poletka, zawartość białka i liczbę opadania u 11 odmian żyta ozimego: Dańkowskie Złote, Dańkowske Nowe, Motto, Warko, Wibro, Zduno, Adar, Arant, Amilo, Kier i Walet. Stwierdzono istotną epistazę dla wszystkich badanych cech. W przypadku długości dokłosia odnotowano epistazę typu „i”, tj. wynikającą ze współdziałania loci homozygotycznych z homozygotycznymi oraz dla pozostałych cech epistazę typu „j,l”, wynikającą ze współdziałania loci homozygotycznych z heterozygotycznymi i heterozygotycznych z heterozygotycznymi. Wykonana analiza wariancji dla modelu addytywno-dominującego wykazała przewagę dominującego sposobu działania genów nad addytywnym dla większości badanych cech. Stwierdzono naddominację dla wysokości roślin, liczby ziaren z kłosa, długości dokłosia, rdzy brunatnej, ciężaru hektolitra i liczby opadania. Odziedziczalność w wąskim sensie h2 (w) była niska dla większości badanych cech, z wyjątkiem liczby ziaren z kłosa, długości dokłosia i masy 1000 ziaren. Odziedziczalność w szerokim sensie h2 (s) była wysoka dla większości badanych cech, z wyjątkiem liczby kłosów na poletku.


Słowa kluczowe:

addytywność, dominowanie, epistaza, odziedziczalność, żyto ozime

Comstock R. E., Robinson H. F. 1952. Heterosis. Chap. 30. Jowa State Col. R.
Google Scholar

Kaczmarek J., Bujak H. 1993. Analiza dziedziczenia 6 cech ilościowych dwóch linii wsobnych żyta. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 223: 127 — 134.
Google Scholar

Kearsey M. J, Jinks J. L. 1967. A General Method of detecting additive, dominance and epistatic variation for metrical traits. I. Theory. Heredity 23: 403 — 409. DOI: https://doi.org/10.1038/hdy.1968.52
Google Scholar

Kjaer B., Jensen J. 1996. Quantitative trait loci for grain yield and components in a cross between a six-rowed and two-rowed barley. Euphytica 90: 1 39 — 48. DOI: https://doi.org/10.1007/BF00025158
Google Scholar

Jedyński S., Kaczmarek H. 1989. Efekty epistatycznego działania genów u żyta. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 382: 231 — 238.
Google Scholar

Jinks J. L., Perkins J. M., Breese E. L. 1968. A general method of detecting additive, dominance and epistatic variation for metrical traits. II Application to inbred lines. Heredity 24: 45 — 57. DOI: https://doi.org/10.1038/hdy.1969.4
Google Scholar

Jinks J. L., Perkins J. M. 1969. A general method of detecting additive, dominance and epistasis variation for metrical traits. III F2 and backcross populations. Heredity 25: 419 — 428. DOI: https://doi.org/10.1038/hdy.1970.42
Google Scholar

Jinks J. L., Perkins J. M, Pooni H. S. 1973. The incidence of epistatsis in normal and extreme environments. Heredity 31 (2): 263 — 269. DOI: https://doi.org/10.1038/hdy.1973.81
Google Scholar

Simmonds N. M. 1987. Podstawy hodowli roślin. PWR i L, Warszawa.
Google Scholar

Śmiech M., Przybecki Z., Malepszy S. 1996. Dziedziczenie zawartości białka i masy 1000 ziaren w liniach wsobnych żyta (Secale cereale L). Biul. IHAR 209: 93 — 98.
Google Scholar

Śmiałowski T., Węgrzyn S. 1998. The influence of environments on the forms of the epistatic effects at some of winter rye population. J. Appl. Genet. 38 A: 114.
Google Scholar

Śmiałowski. T., Węgrzyn S. 1999. Działania genów epistatycznych kontrolujących dziedziczenie cech u wybranych populacji żyta ozimego. Biul. IHAR 211: 249 — 257.
Google Scholar

Śmiałowski T., Węgrzyn S. 2001. Addytywno-dominujący sposób działania genów odpowiedzialnych za dziedziczenie ważnych cech rolniczych żyta ozimego. Pam. Puł. 128: 247 — 256.
Google Scholar

Śmiałowski T., Węgrzyn S. 2001. The influence of environments on epistatic effects of genes controlling some traits in winter rye. Eucarpia Rye Meeting. Book Abstr.: 53.
Google Scholar

Węgrzyn S. 1985. Genetyczne podstawy niektórych cech u żyta. Prace zespołu hodowli żyta. IHAR, Radzików: 14 — 21.
Google Scholar

Węgrzyn S., Śmiałowski T. 1989. Sposoby działania genów kontrolujących niektóre cechy morfologiczne żyta ze szczególnym uwzględnieniem epistazy. Hod. Rośl. Aklim. 33 z. 5/6: 1 — 7.
Google Scholar

Węgrzyn S., Śmiałowski T. 1993. Sposoby działania genów ze szczególnym uwzględnieniem epistazy. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 223: 91 — 100.
Google Scholar

Węgrzyn S., Śmiałowski T. 1995. Sposoby działania genów epistatycznych, dominujących i addytywnych kontrolujących ważne cechy użytkowe w odmianach populacyjnych żyta (Secale cereale L.). Biul. IHAR 195/196: 273 — 281.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
12/31/2003

Cited By / Share

Śmiałowski, T. i Węgrzyn, S. (2003) „Genetyczno-statystyczne parametry dziedziczenia cech użytkowych żyta ozimego (Secale sereale L.)”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (230), s. 205–214. doi: 10.37317/biul-2003-0023.

Autorzy

Tadeusz Śmiałowski 
zhsmialo@cyf-kr.edu.pl
Zakład Oceny Jakości i Metod Hodowli Zbóż, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Krakowie Poland

Autorzy

Stanisław Węgrzyn 

Zakład Oceny Jakości i Metod Hodowli Zbóż, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Krakowie Poland

Statystyki

Abstract views: 149
PDF downloads: 23


Licencja

Prawa autorskie (c) 2003 Tadeusz Śmiałowski, Stanisław Węgrzyn

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora

<< < 1 2 3 4