Nowe źródła odporności na plamistość siatkowaną (Pyrenophora teres f. sp. teres) w kolekcji odmian miejscowych jęczmienia

Olga Doraczyńska

o.doraczynska@ihar.edu.pl
Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Jerzy H. Czembor


Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Henryk J. Czembor


Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Marja Jalli


MTT Agrifood Research Finland, Plant Protection, FI-31600 Jokioinen, Finlandia (Finland)

Abstrakt

Jęczmień należy do ważnych gospodarczo gatunków zbóż a plamistość siatkowana powodowana przez Pyrenophora teres f. sp. teres jest chorobą, która w sposób istotny wpływa na wielkość i jakość plonu ziarna. Dlatego celem badań było zidentyfikowanie źródeł odporności na plamistość siatkowaną jęczmienia w kolekcji odmian miejscowych po zakażeniach sztucznych izolatami o zróżnicowanej wirulencji i awirulencji w stosunku do odmian o znanym stopniu odporności na tego patogena. Badania prowadzono w warunkach kontrolowanych — na fragmentach liści (oceny w skali 1–4) oraz w warunkach szklarniowych i polowych (oceny w skali 1–10). W pierwszym etapie badań zróżnicowano 32 izolaty wyosobnione z prób liści zebranych w różnych rejonach Polski i do dalszych prac wytypowano 15 izolatów. Materiałem roślinnym były 34 odmiany miejscowe pochodzące z Egiptu, Nepalu, Jordanii, Turcji, Portugalii i Grecji. Stopień odporności na pojedyncze izolaty osobno oceniono na fragmentach liści, a następnie w warunkach szklarniowych i polowych zakażano mieszaniną wszystkich izolatów pochodzących z Polski oraz jednym, reprezentującym populację P. teres f. sp. teres występująca na terenie Finlandii. Stwierdzono, że jedna odmiana pochodząca z Turcji oraz jedna odmiana pochodząca z Jordanii są szczególnie cennymi źródłami odporności na plamistość siatkowaną jęczmienia (odporność wyższa w stosunku do wysoko odpornej odmiany wzorcowej CI9819). Jako źródła odporności mogą zostać wykorzystane również trzy odmiany z Nepalu, których odporność była oceniona na poziomie odmiany CI9819.

Instytucje finansujące

Wyniki badań uzyskane w ramach projektu finansowanego przez MRiRW w zakresie badań podstawowych na rzecz postępu biologicznego w produkcji roślinnej (PBwPR)

Słowa kluczowe:

jęczmień, odmiany miejscowe, plamistość siatkowana, Pyrenophora teres f. sp. teres

Afanasenko O. S., Kushnierenko I. Yu. 1989. Inheritance of resistance to the causative agent of net blotch in some barley varieties. Genetika 25: 1194 — 2000.
Google Scholar

Afanasenko O. S., Hartleb H., Guseva N. N., Minarikova V., Janosheva M. 1995. A set of differentials to characterize populations of Pyrenophora teres Drechs. for international use. Journal of Phytopathol. 143: 501 — 507.
Google Scholar

Afanasenko O., Mironenko N., Filatova O., Kopahnke D., Krämer I., Ordon F. 2007. Genetics of host-pathogen interactions in the Pyrenophora teres f. sp. teres (net form) barley (Hordeum vulgare) pathosystem. European Journal of Plant Pathology 117: 267 — 280.
Google Scholar

Afanasenko O. S., Jalli M., Pinnschmidt H. O., Filatova O., Platz G. J. 2009. Development of an international standard set of barley differential genotypes for Pyrenophora teres f. sp. teres. Plant Pathology 58: 665 — 676.
Google Scholar

Arabi, M.I., Barrault G., Serrafi A., Albertini L. 1990. Inheritance of partial resistance to net blotch in barley. Plant Breed 105: 150 — 155.
Google Scholar

Berg C. G. J., Rossnagel B. G. 1991. Epidemiology of spot-type net blotch on spring barley in Saskatchewan. Phytopathol 81: 1446 — 1452.
Google Scholar

Bockelman H.E., Sharp E. L., Bjarko M.E. 1983. Isolates of Pyrenophora teres from Montana and Mediterranean regions that produce spot-type lesions on barley. Plant Disease 67: 696 — 697.
Google Scholar

Bockelman H. E., Sharp E. L., Eslick R. F. 1977. Trisomic analysis of genes for resistance to scald and net blotch in several barley cultivars. Can. J. Bot. 55: 2142 — 2148.
Google Scholar

Brandl F., Hoffman G. M. 1991. Differentiation of physiological races of D. teres (Sac.) Schoem. Pathogen of net blotch of barley. J. Plant Disease and Plant Prot 98: 47 — 66.
Google Scholar

Czembor H. J. 1972. Badania odporności odmian jęczmienia na plamistość siatkową powodowaną przez Pyrenophora teres (Died./Drechsl.) stad. konid. (Helminthosporium teres Sacc.). Biul. IHAR (3/4): 41 — 50.
Google Scholar

Gacek E. 1979. Studies on resistance of barley to net blotch caused by Pyrenophora teres (Died.) Drechsl. Hod. Rośl. Aklim i Nasien. 23:73 — 83.
Google Scholar

Grewal T.S., Rossnagel B. G., Pozniak C. J., Scoles G. J. 2008. Mapping quantitative trait loci associated with barley net blotch resistance. Theor Appl Genet 116: 529 — 539.
Google Scholar

Harrabi M., Cherif M., Slama O. 1993. Evidence for race non-specific resistance and transgressive segregation to net blotch in barley. W: Th. Jacobs, J. E. Parlevliet (eds.) Durability of Disease resistance, Kluwer Acad Publishers: 231 — 234.
Google Scholar

Jones E. R. L., Clifford B. C. 1995. Net blotch of barley. UK Cereal Pathogen Virulence Survey, 1994 Annual Report: 61 — 66.
Google Scholar

Jonsson R., Bryngelsson T., Gustafsson M. 1997. Virulence studies of Swedish net blotch isolates (Drechslera teres) and identification of resistant barley lines. Euphytica 94: 209 — 218.
Google Scholar

Karki C. B., Sharp E.L. 1986. Pathogenic variation in some isolates of Pyrenophora teres f. sp. maculata on barley. Plant Dis. 70: 684 — 687.
Google Scholar

Khan T. N. 1982. Changes in pathogenicity of Drechslera teres relating to changes in barley cultivars grown in Western Australia. Plant Disease 66: 655 — 656.
Google Scholar

König J., Perovic D., Kopahnke D., Ordon F. 2013. Development of an efficient method for assessing resistance to the net type of net blotch (Pyrenophora teres f. sp. teres) in winter barley and mapping of quantitative trait loci for resistance. Mol. Breed. 32: 641 — 650.
Google Scholar

Legge W. G., Metcalfe D. R., Chiko A. M., Martens J. W., Tekauz A. 1996. Reaction of Turkish barley accessions to canadian barley pathogens. Can. J. Plant Sci. 76: 927 — 931.
Google Scholar

Lu S., Edwards M. C., Friesen T. L. 2013. Genetic variation of single nucleotide polymorphisms identified at the mating type locus correlates with form specific disease phenotype in the barley net blotch fungus Pyrenophora teres. Eur J. Plant Pathol. 135: 49 — 65.
Google Scholar

Manninen O., Kalendar R., Robinson J., Schulman A. H. 2000. Application of BARE-1 retrotransposon markers to the mapping of a major resistance gene for net blotch in barley. Mol Gen Genet 264: 325 — 334.
Google Scholar

Manninen O. M., Jalli M., Kalender R., Schulman A., Afanasenko O., Robinson J. 2006. Mapping of major spot-type and net-type net blotch resistance genes in the Ethiopian barley line CI 9819. Genome 49: 1564 — 1571.
Google Scholar

Newton A. C., Akar T., Baresel J. P, Bebeli P. J., Bettencourt E., Bladenopoulos K. V., Czembor J. H., Fasoula D. A., Katsiotis A., Koutis K., Koutsika-Sotiriou M., Kovacs G., Larssson H., Pinheiro de Carvalho M. A. A., Rubiales D., Russell J., Dos Santos T. M. M., Vaz Patto M. C. 2010. Cereal landraces for sustainable agriculture. A review. Agronomy for Sustainable Development 30 (2): 237 — 269.
Google Scholar

Nutter F. W., Pederson V. D., Foster A. E. 1985. Effect of inoculations with Cochliobolus sativus at specific growth stages on grain yield and quality of malting barley. Crop Sci. 25: 933 — 938.
Google Scholar

Rickard J., Brygelsson T., Gustafsson M. 1997. Virulence studies of Swedish net blotch isolates (Drechslera teres) and identification of resistant barley lines. Euphytica 94: 209 — 2018.
Google Scholar

Robinson J., Jalli M. 1996. Diversity among Finnish net blotch isolates and resistance in barley. Euphytica 92: 81 — 87.
Google Scholar

Robinson J., Jalli M. 1997. Quantitative resistance to Pyrenophora teres in six Nordic spring barley accessions. Euphytica 94: 201 — 208.
Google Scholar

Smedegard-Petersen V. 1971. Pyrenophora teres f. maculate now and Pyrenophora teres f. teres on barley in Denmark. Yearbook 1971,. Royal Veterinary and Agricultural University Copenhagen, Denmark: 124 — 144.
Google Scholar

Shaw M.W. 1986. Development of barley net blotch from infested straw and seed. Can. J. Plant Sci. 48: 623 — 625.
Google Scholar

Steffenson B. J., Webster R. K. 1992. Pathotype diversity of Pyrenophora teres f. teres on barley. Phytopathol. 82: 170 — 177.
Google Scholar

Steffenson B. J., Hayes P. M., Kleinhofs A. 1996. Genetics of seedling and adult plant resistance to net blotch (Pyrenophora teres f. sp. teres) and spot blotch (Cochiobolus sativus) in barley. Theor. Appl. Genet. 92: 552 — 558.
Google Scholar

Steffenson B.J., Webster R. K., Jackson L. F. 1991. Reduction in yield loss using incomplete resistance to Pyrenophora teres f. teres in barley. Plant Dis. 75: 96 — 100.
Google Scholar

Tekauz A. 1985. A numerical scale to classify reactions of barley to Pyrenophora teres. Can. J. Plant Pathol.7: 181 — 183.
Google Scholar

Tekauz A. 1986. Effect of plant age and l leaf position on the reaction of barley to Pyrenophora teres. Can. J. Plant Pathol. 8: 380 — 386.
Google Scholar

Tekauz A. 1990. Characterization and distribution of pathogenic variation in Pyrenophora teres f. teres and P. teres f. maculata from Western Canada. Can. J. Plant Pathol. 12: 141 — 148.
Google Scholar

Yitbarek S., L. Berhane L., Fikadu A.,Van Leur J. A. G., Grando S. Ceccarelli S. 1998. Variation in Ethiopian barley landrace populations for resistance to barley leaf scald and net blotch. Plant Breed. 117: 419 — 423.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
12/31/2013

Cited By / Share

Doraczyńska, O. (2013) „Nowe źródła odporności na plamistość siatkowaną (Pyrenophora teres f. sp. teres) w kolekcji odmian miejscowych jęczmienia”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (270), s. 17–31. doi: 10.37317/biul-2013-0002.

Autorzy

Olga Doraczyńska 
o.doraczynska@ihar.edu.pl
Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Jerzy H. Czembor 

Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Henryk J. Czembor 

Pracownia Genetyki Stosowanej, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Marja Jalli 

MTT Agrifood Research Finland, Plant Protection, FI-31600 Jokioinen, Finlandia Finland

Statystyki

Abstract views: 149
PDF downloads: 41


Licencja

Prawa autorskie (c) 2013 Olga Doraczyńska, Jerzy H. Czembor, Henryk J. Czembor, Marja Jalli

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>