Poszukiwanie genotypów owsa o poprawionej wartości odżywczej oraz wysokich właściwościach bioaktywnych

Kinga Myszka

k.myszka@ihar.edu.pl
Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Danuta Boros


Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie (Poland)

Abstrakt

Celem badań było wskazanie rodów owsa charakteryzujących się wysoką wartością żywieniową i bioaktywną, na którą składa się wysoka zawartość białka, tłuszczu, składników mineralnych i skrobi, ale także błonnika pokarmowego z wysoką koncentracją rozpuszczalnego β-glukanu. Materiał do badań stanowiło ziarno obłuszczone nowych 11rodów i rodu nagiego owsa oraz odmiany wzorcowe Arden i Bingo wraz z odmianą nagą, Nagus. Oznaczono następujące składniki: białko, składniki mineralne, lipidy ogółem, skrobię strawną, NSP z podziałem na rozpuszczalne i nierozpuszczalne, w tym β-glukan, ligniny Klasona. Oznaczono także lepkość ekstraktu wodnego, która to cecha jest główną miarą właściwości funkcjonalnych ziarna owsa i pośrednią metodą pomiaru poziomu rozpuszczalnego β-glukanu. Plewka stanowiła średnio 25,4% masy ziarniaka, przy czym największym jej udziałem (29,8%) odznaczał się ród POB 2085/09, najmniejszym odmiana Bingo (21,6%). Pod względem zawartości w ziarnie składników odżywczych, wyliczonych jako suma zawartości białka, składników mineralnych, lipidów i skrobi, wyróżniały się rody STH 8307 i POB 2149/09 oraz odmiana Arden, dla których suma ta wynosiła odpowiednio 80,2; 80,1 oraz 82%. W odniesieniu do wskaźnika właściwości bioaktywnych najwyższymi jego wartościami charaktery¬zowało się ziarno dwóch nagich genotypów, odmiany Nagus (26,7) i rodu STH 8307 (24,2) oraz obłuszczone genotypu oplewionego STH 8030 (23,1). Ród STH 8307 był genotypem łączącym wysoką wartość odżywczą ziarna z wysokimi właściwościami prozdrowotnymi.


Słowa kluczowe:

błonnik pokarmowy, β-glukan, owies obłuszczony, wartośc odżywcza

Achrem-Achremowicz J., Grabowska K., Ellnain M. 2009. Budowa, występowanie oraz aktywność farmakologiczna glikoglicerolipidów. Far. Pol. 65 (3): 184 — 191.
Google Scholar

Approved Methods of the AACC. 2003. Methods: 32–23 (β-glucan), 32–25 (dietary fibre), 44–15A (dry matter), 46–30 (protein – combustion method), 76–13 (starch), American Association of Cereal Chemists Inc., St. Paul, Minnesota, USA.
Google Scholar

Bartnikowska E., Lange E., Rakowska M. 2000. Ziarno owsa — niedoceniane źródło składników odżywczych i biologicznie czynnych. Część II. Polisacharydy i włókno pokarmowe, składniki mineralne, witaminy. Biul. IHAR 215: 223 — 235.
Google Scholar

Boros D., Kamińska B., Myszka K. 2012. Comparative study on dietary fibre content and composition in hulled oats (Avena sativa L.) and their dehulled counterparts. 5th Int. Diet. Fib. Conf., Rome, Italy 2012, May 7–9: 92.
Google Scholar

Boros D., Marquardt R. R., Slomiński B. A., Guenter W. 1993. Extract viscosity as an indirect assay for water — soluble pentosan content in rye. Cereal Chem. 70: 575 — 580.
Google Scholar

Brennan C. H., Cleary L. 2005. The potential use of cereal (1–3, 1–4)-β-glucan as functional food ingredients. Journal of Cereal Science 42 (1): 1 — 13.
Google Scholar

Brown C. M., Craddock J. C. 1972. Oil content and groat weight of entries in the world oat collection. Crop Science 12:, 514 — 515.
Google Scholar

Butt M. S, Tahir-Nadeem M., Khan M. K. I., Shabir R. 2008. Oat: unique among the cereals. European Journal of Nutrition 47: 68 — 79.
Google Scholar

Englyst, H. N., Cummings J. H. 1984. Simplified method for the measurement of total non-starch polysaccharides by gas-liquid chromatography of constituent sugars as alditol acetates. Analyst. 109: 937 — 942.
Google Scholar

Gąsiorowski H., Urbanowicz M. 1992. Owies — roślina XXI wieku. Owies w żywieniu zdrowego i chorego człowieka. Przegl. Zboż.-Młyn. 5: 18.
Google Scholar

Gibiński M., Gumul D., Korus J. 2005. Prozdrowotne właściwości owsa i produktów owsianych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 4 (45) Supl.: 49 — 60.
Google Scholar

Gleń A. 2004. Dobór odmiany a wartość technologiczna ziarna owsa. Przegl. Zboż. Młyn. 48 (10): 9 — 10.
Google Scholar

Kawka A. 2010. Współczesne trendy w produkcji piekarskiej — wykorzystanie owsa i jęczmienia jako zbóż niechlebowych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 3 (70): 25 — 43.
Google Scholar

Kościelny A., Gibiński M. 2008. Charakterystyka skrobi owsianych pochodzących z różnych form owsa. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 2 (57): 30 — 39.
Google Scholar

Kwong M. G. Y., Wolever T. M. S., Brummer Y., Tosh S. M. 2013. Increasing the viscosity of oat β-glucan beverages by reducing solution volume does not reduce glycaemic responses. Br. J. Nutr. 2013, 1–7 (online: 21 June 2013).
Google Scholar

Lange E. 2010. Produkty owsiane jako żywność funkcjonalna. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 3 (70): 7 — 24.
Google Scholar

Lutowska M., Tyranowska M., Kiryluk J., Makowska A. 2008. Cechy ziarna owsa jako surowca do produkcji otrąb owsianych. Przegl. Zboż. Młyn. 1: 19 — 21.
Google Scholar

Marchello J. A., Dryden F. D. Hale W. H. 1971. Bovine serum lipids. I. The influence of added animal fat on the ration. J. Animal Science 32: 1008 — 1015.
Google Scholar

Nita Z. T. 1999. Stan aktualny i nowe kierunki hodowli owsa w Polsce. Polskie Tow. Techn. Żyw. 1 (18): 186 — 192.
Google Scholar

Oleksy K. 2007. Czy żywność może być lekiem? W: Napoje funkcjonalne i dodatki. Przem. Ferm. Ow. Warz., dodatek specjalny 7/ 8: 18 — 19.
Google Scholar

Piątkowska E., Witkowicz R., Pisulewska E. 2010. Podstawowy skład chemiczny wybranych odmian owsa siewnego. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 3 (70): 88 — 99.
Google Scholar

Pilzło H., Bobrecka-Jamro D., Tobiasz-Salach R. 1999. Skład chemiczny nowych rodów owsa uprawianego w warunkach Beskidu Niskiego. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. Supl. 1 (18): 142 — 146.
Google Scholar

Pisulewska E., Witkowicz R., Kidacka A. 2010. Plon, komponenty składowe plonu oraz celność ziarna wybranych odmian owsa siewnego. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 3 (70): 117 — 126.
Google Scholar

Pisulewska E., Tobiasz-Salach R., Witkowicz R., Cieślak E., Bobrecka-Jamro D. 2011. Wpływ warunków siedliska na ilość lipidów w wybranych formach owsa. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 3 (76): 66 — 77.
Google Scholar

Redaelli R., Del Frate V., Bellato S., Terracciano G., Ciccoritti R., Germeier C. U., De Stefanis E., Sgrulletta D. 2013. Genetic and environmental variability in total and soluble β-glucan in European oat genotypes. J. Cereal Sci. 57: 193 — 199.
Google Scholar

SAS Institute Inc. 2009. SAS/STAT 9.2 User’s Guide, Second Edition. Cary, NC, USA: SAS Publishing, SAS Institute Inc.
Google Scholar

Sikora P., Tosh S., Brummer Y., Olsson O. 2013. Identification of high β-glucan oat lines and localization and chemical characterization of their seed kernel β-glucans. Food Chem. 137: 83 — 91.
Google Scholar

Theander O., Åman P., Westerlund E., Andersson R., Pettersson D. 1995. Total dietary fiber determined as neutral sugar and uronic acid residues, and lignin (The Uppsala method): Collaborative study. J. Assn. Off. Anal. Chem. 78: 1030 — 1044.
Google Scholar

Wood P. J. 1990. Oat β-glucan physicochemical properties and physiological effects. Trends Food Sci. Technol. 2: 311 — 314.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
06/30/2013

Cited By / Share

Myszka, K. i Boros, D. (2013) „Poszukiwanie genotypów owsa o poprawionej wartości odżywczej oraz wysokich właściwościach bioaktywnych”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (268), s. 101–112. doi: 10.37317/biul-2013-0036.

Autorzy

Kinga Myszka 
k.myszka@ihar.edu.pl
Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Autorzy

Danuta Boros 

Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Radzikowie Poland

Statystyki

Abstract views: 57
PDF downloads: 51


Licencja

Prawa autorskie (c) 2013 Kinga Myszka, Danuta Boros

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.