Zmiany ilości azotu mineralnego w glebie podczas wegetacji buraka cukrowego oraz plony korzeni i cukru w zależności od nawożenia organicznego i azotowego

Władysław Nowak

iaipr@upwr.edu.pl
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław (Poland)

Józef Sowiński


Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław (Poland)

Maria Pytlarz-Kozicka


Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław (Poland)

Abstrakt

W latach 1994–1997 przeprowadzono doświadczenia polowe z uprawą buraka cukrowego. Porównywano działanie nawozowe dwóch poplonów (bobik i gorczyca biała) na tle obornika, oraz zróżnicowanych dawek azotu: 0, 60, 120 i 180 kg na ha. Najwięcej substancji organicznej i azotu wprowadzono do gleby z obornikiem a najmniej z gorczycą. W okresie wegetacyjnym pobierano 4-krotnie próby gleby do oznaczenia zawartości azotu mineralnego w odstępach 2 miesięcznych, z warstwy do 40 cm. W dojrzałości technicznej buraka określono plony korzeni i liści, w korzeniach oznaczono zawartość cukru oraz azotu ogółem w korzeniach i liściach. Z porównywanych nawozów organicznych najwięcej azotu mineralnego w glebie stwierdzono po przyoraniu bobiku. Niezależnie od nawożenia organicznego i dawki azotu, największe ilości azotu mineralnego stwierdzono w drugim terminie pobrania prób gleby (czerwiec), po czym następowało zdecydowane zmniejszanie jego ilości w kolejnych terminach. Z nawozów organicznych najkorzystniej na wielkość plonów korzeni buraka i cukru oddziaływał bobik. Porównanie działania plonotwórczego dawek azotu wykazało, ze najwyższy plon korzeni i cukru uzyskano na najwyższej dawce azotu. W porównaniu do dawki 120 kg przyrost plonu był jednak na granicy istotności. Nagromadzenie azotu w plonie korzeni i liści wahało się od 180 kg (kontrola) do 292 kg po zastosowaniu 180 kg azotu na ha.


Słowa kluczowe:

azot mineralny, burak cukrowy, dawki azotu, nawożenie organiczne, plony

Adamiak J., Adamiak E. 1996. Wpływ różnych form nawożenia organicznego na wysokość i jakość plonu buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Szczec. 172, Rol. 62: 3 — 8.
Google Scholar

Aufhammer W., Federolf K.G., Kempf H., Kubler E., Stutzel H. 1989. Variabilitatsursache und Aussagemoglichkeiten der N-min Methode. Landwirtsch. Forschung 42/4: 81 — 92.
Google Scholar

Ceglarek F., Buraczyńska D., Płaza A. 1997. Reakcja buraka cukrowego na nawożenie obornikiem, słomą i miedzyplonami wsiewek. Fragm. Agron. 4: 18 — 26.
Google Scholar

Domska D. 1996. Wpływ zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie buraka cukrowego i zawartość niektórych związków azotu. Acta Acad. Agric. Tech. Olsztyn, Agric. 62/514: 77 — 85.
Google Scholar

Fotyma E. 1996. Zastosowanie metody Nmin do oceny środowiskowych skutków nawożenia azotem. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 440: 89 — 100.
Google Scholar

Gutmański I., Mikita J. 2000. Wpływ obornika i dawek azotu mineralnego na wydajność i jakość przetwórczą korzeni buraka cukrowego oraz na zawartość azotanów w profilu glebowym w okresie wegetacyjnym. Folia Univ. Agric. Stetin. 211 Agricultura 84: 21 — 126.
Google Scholar

Grześkiewicz H. 1994. Alternatywne sposoby nawożenia organicznego w sytuacji zmniejszającej się produkcji obornika. Mat. Konf. „Makroproblemy produkcji ziemniaka w Polsce w okresie przemian organizacyjno-ekonomicznych”. Sesja Nauk., Jadwisin: 41 — 44.
Google Scholar

Kalinowska-Zdun M., Wyszyński Z., Ruszkowska 1997. Wpływ wielkości dawki i sposobu stosowania azotu na plon i cechy wartości użytkowej buraka cukrowego. Mat. Konf. „Postęp w uprawie buraka cukrowego i w jakości korzeni”, Warszawa: 28 — 129.
Google Scholar

Kopczyński J. 1994. Kierunki zmian niektórych cech jakościowych korzeni buraka cukrowego pod wpływem pod wpływem współdziałania nawożenia organicznego i azotowego. Zesz. Nauk. AR Szczec. 172: 49 — 255.
Google Scholar

Ławiński H., Grzebisz W., 2000. Ocena wpływu systemu uprawy i dawek azotu na plon i jakość technologiczną buraka cukrowego. Folia Univ. Agric. Stetin. 211, Agricultura 84: 51 — 256.
Google Scholar

Mazur T., 1992. Znaczenie resztek pożniwnych w bilansie substancji organicznej gleb. Mat. Konf. Nauk. „Nawozy Organiczne”, Szczecin 8–9 września 1992: 4 — 10.
Google Scholar

Nowak W., Sowiński J., 1995. Zmiany zawartości węgla organicznego, azotu ogólnego i mineralnego w glebie w czasie wegetacji buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Szczec. Rolnictwo 172/62: 405 — 412.
Google Scholar

Nowak W., Sowiński J., Słowiński H., Pytlarz-Kozicka M. 2000. Wpływ nawożenia organicznego oraz azotowego na odczyn gleby, ilość N-mineralnego i zawartość węgla organicznego w czasie wegetacji buraka cukrowego. Folia Univ. Agric. Stetin. 211 Agricultura 84: 367 — 372.
Google Scholar

Ostrowska D., Kucińska K. 1997. Wpływ nawożenia azotem mineralnym, przy różnych formach nawozów organicznych, na plon i cechy jakościowe korzeni buraka cukrowego. Mat. konf. „Postęp w uprawie buraka cukrowego i w jakości korzeni”. Warszawa: 130 — 131.
Google Scholar

Sowiński J., Nowak W., Gospodarczyk F. 1995. Wartość nawozowa wybranych poplonów ścierniskowych na tle obornika dla buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Wroc. Rolnictwo 63/262: 9 — 20.
Google Scholar

Wojcieska-Wyskupajtys U. 1996. Fizjologiczna rola azotu w kształtowaniu plonu. Cz. III. Żywienie roślin azotem a produktywność fotosyntezy. Post. Nauk Rol. 3: 29 — 43.
Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
06/28/2002

Cited By / Share

Nowak, W., Sowiński, J. i Pytlarz-Kozicka, M. (2002) „Zmiany ilości azotu mineralnego w glebie podczas wegetacji buraka cukrowego oraz plony korzeni i cukru w zależności od nawożenia organicznego i azotowego ”, Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, (222), s. 295–302. doi: 10.37317/biul-2002-0075.

Autorzy

Władysław Nowak 
iaipr@upwr.edu.pl
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław Poland

Autorzy

Józef Sowiński 

Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław Poland

Autorzy

Maria Pytlarz-Kozicka 

Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Akademia Rolnicza, Wrocław Poland

Statystyki

Abstract views: 6
PDF downloads: 4


Licencja

Prawa autorskie (c) 2025 Władysław Nowak, Józef Sowiński, Maria Pytlarz-Kozicka

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Z chwilą przekazania artykułu, Autorzy udzielają Wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z artykułu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

  1. Wytwarzanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy artykułu, w tym techniką drukarską oraz techniką cyfrową.
  2. Wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy artykułu.
  3. Publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie artykułu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
  4. Włączenie artykułu w skład utworu zbiorowego.
  5. Wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie artykułu w postaci elektronicznej do Internetu, lub innej sieci.
  6. Rozpowszechnianie artykułu w postaci elektronicznej w internecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie.
  7. Udostępnianie artykułu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu.

Autorzy poprzez przesłanie wniosku o publikację:

  1. Wyrażają zgodę na publikację artykułu w czasopiśmie,
  2. Wyrażają zgodę na nadanie publikacji DOI (Digital Object Identifier),
  3. Zobowiązują się do przestrzegania kodeksu etycznego wydawnictwa zgodnego z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej COPE (ang. Committee on Publication Ethics), (http://ihar.edu.pl/biblioteka_i_wydawnictwa.php),
  4. Wyrażają zgodę na udostępniane artykułu w formie elektronicznej na mocy licencji CC BY-SA 4.0, w otwartym dostępie (open access),
  5. Wyrażają zgodę na wysyłanie metadanych artykułu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma.

Inne teksty tego samego autora