Aktywność etefonu, trineksapaku etylu i chlorku chloromekwatu w zależności od sposobu ich aplikacji w odmianach żyta ozimego

Adamczewski K., Banaszak Z. 2001. Moddus 250 EC — nowy retardant do żyta ozimego. Pam. Puł. 128: 7 — 15.
Google Scholar

Adamczewski K., Bubniewicz P. 1990. Ocena działania regulatorów wzrostu w odmianach triticale. Mat. XXX Sesji Nauk. Inst. Ochr. Rośl. – Postery: 209 — 212.
Google Scholar

Berry P. M., Griffin J. M., Sylvester-Bradley R. E., Scott R. K., Spink J. H., Baker C. J., Clare R. W. 2000. Controlling plant form through husbandry to minimise lodging in wheat. Field Crops Research 67: 59 — 81.
Google Scholar

Cox W. J. Otis D. J. 1989. Growth and yield of winter wheat as influenced by chlormequat chloride and etephon. Agr. J. 81: 264 — 270.
Google Scholar

Dubas A., Duhr E. 1973. Stosowanie chlorku chlorocholiny (CCC) w uprawie żyta ozimego przy wzrastających dawkach nawozów azotowych. Rocz. Nauk Roln. Seria A, 99 (2): 7 — 18.
Google Scholar

Foster K. R. Reid D. M., Taylor J. S. 1991. Tillering and yield responses to etephon in three barley cultivars. Crop Sci. 31: 130 — 134.
Google Scholar

Kerber E., Leypoldt G., Seiler A. 1989. CGA 163’935, a new plant growth regulator for small grain cereals, rape and turf. BCPC Conf. Weeds: 83 — 88.
Google Scholar

Łęgowiak Z., Wysmułek A. 2000. Stosowanie regulatorów wzrostu w zbożach. Progr. Plant Protec./Post. Ochr. Rośl. 40 (2): 932 — 934.
Google Scholar

Maciorowski R., Stankowski S., Piech M. 2000. Reakcja odmian żyta mieszańcowego i populacyjnego na nawożenie azotem i regulator wzrostu. Cz. I. Plon ziarna, komponenty plonu i wybrane cechy fizjologiczne. Biul. IHAR 215: 109 — 120.
Google Scholar

Maćkowiak W., Budzianowski G., Mazurkiewicz L., Paizert K., Woś H. 2001. Wpływ wzrastających dawek i różnych sposobów stosowania regulatorów wzrostu na plonowanie pszenżyta ozimego. Biul. IHAR 220: 99 — 108.
Google Scholar

Matysiak R., Woźnica Z., Pudełko J, Skrzypczak G. 1993. Reakcja pszenżyta jarego na retardanty wzrostu stosowane techniką dzieloną. Prace Komisji Nauk Rolniczych i Komisji Nauk Leśnych AR w Poznaniu LXXV: 21 — 26.
Google Scholar

Matysiak K. 2006. Influence of trinexapac-ethyl on growth and development of winter wheat. Journal of Plant Protection Research vol. 46 (2): 133 — 144.
Google Scholar

Naylor, R. E. L.1989. Effects of plant growth regulator chlormequat on plant form and yield of triticale. Annals of Applied Biology 114: 533 — 544.
Google Scholar

Pawłowska J., Dietrych-Szóstak D. 1994. Efekt zastosowania regulatorów wzrostu w pszenżycie jarym. Mat. Sesji Inst. Ochr. Rośl. 34 (2): 102 — 105.
Google Scholar

Pisulewska E. 1997. Wpływ Bercemy CCC na plonowanie oraz długość źdźbła i międzywęźli pszenżyta jarego i ozimego oraz żyta i pszenicy jarej uprawianych współrzędnie z wyką. Zesz. Nauk. Akad. Roln. Szczecin, Rolnictwo 65 (2): 317 — 323.
Google Scholar

Romek B., Dzienia S. 1992. Wpływ retardantów na plon i jakość plonów pszenżyta ozimego. Mat. XXXII Sesji Nauk. Inst. Ochr. Roślin (2): 140 — 144.
Google Scholar

Rozbicki J., Kozdój J., Mądry W. 1997 b. Rozwój kłosa pędu głównego oraz udział kłosów z pędów głównych i bocznych w plonie ziarna pszenżyta ozimego (X Triticosecale Wittmack) na tle wybranych czynników agrotechnicznych III. Retardant wzrostu. Biul. IHAR 203: 97 — 103.
Google Scholar

Szempliński W. Szulc J., Budzyński W. 2001. Reakcja żyta na czynniki agrotechniczne. Mat. Konf. Uprawa i wykorzystanie żyta w Polsce. Pam. Puł. 128: 25 — 37.
Google Scholar

Woźnica Z. 1988. Wpływ Flordimexu TH na wyleganie i plony żyta przy zróżnicowanych dawkach azotu i gęstościach siewu. Rocz. Nauk Roln. Seria A, 107 (3): 39 — 51.
Google Scholar

Woźnica Z., Pudełko J., Skrzypczak G., Bailey B. 1992. Wpływ retardantów wzrostu na pszenżyto ozime (Triticale Muntzing). Rocz. AR Poznań CCXXXV: 129 — 137.
Google Scholar